บทที่ 121 ท่านโหวน้อยแห่งแคว้นเจา
บทที่ 121 ท่านโหวน้อยแห่งแคว้นเจา
ฟ้ายังไม่ทันจะสาง กู้เจียวก็ตื่นก่อนเพื่อน พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ สิ่งที่ทำอย่างแรกก็คือให้อาหารลูกเจี๊ยบของจิ้งคง
นางสังเกตว่าลูกเจี๊ยบเริ่มตัวโตขึ้นจนใกล้จะได้เป็นไก่แล้ว แถมยังเริ่มขันได้แล้วด้วย หากไม่มีใครตื่น พวกมันก็ไม่ขันต่อ
นางรู้มาว่ามีตลาดเล็กๆ อยู่ใกล้ๆ ซึ่งอยู่คนละทิศกับทางที่ไปกั๋วจื่อเจียน
กู้เจียวสะพายตะกร้า มุ่งหน้าไปยังตลาด
“ซาลาเปาร้อนๆ มาแล้วจ้า” เสียงพ่อค้าตะโกนขายดังขึ้น
“ขายยังไงรึ” กู้เจียวเดินเข้าไปถาม
กู้เจียวสังเกตว่าพ่อค้าคนนี้ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเมื่อเห็นปานแดงบนใบหน้านาง สมกับเป็นคนเมืองหลวง คงเห็นอะไรมาเยอะสินะ
“ไส้เนื้อลูกละสามอีแปะ ไส้น้ำตาลแดงสองลูกสามอีแปะ! แม่หนูเอาเท่าไหร่ล่ะ”
ซาลาเปาที่นี่ก้อนใหญ่นัก ดูท่าแล้วทานแค่ลูกเดียวก็น่าจะอิ่ม นางจึงคว้ากล่องใส่อาหารขึ้นมาแล้วยื่นให้พ่อค้า “ไส้เนื้อแปด ไส้น้ำตาลสี่”
ไส้น้ำตาลแดงสำหรับจิ้งคง ส่วนไส้เนื้อให้พวกเขากิน
ไม่รู้ว่าซื้อไปสี่ลูกจะพอไหม เพราะเณรน้อยกินจุนัก
“ได้เลย! ทั้งหมดสามสิบอีแปะ! แถมหมั่นโถวให้ลูกหนึ่ง!” พ่อค้าหยิบซาลาเปาและหมั่นโถวใส่ลงกล่อง
Bab Terkunci
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com