363

บทที่ 363 เอาใจใส่

เฝิงจงเหลียงแตะลงบนแขนของเจียงเซ่อ มือที่แตะลงไปนั้นใส่แรงเข้าไปเล็กน้อยด้วย ฝ่ามือของเขาเย็นเฉียบ แต่ก็อ่อนโยน ดูก็รู้ว่าตอนนี้ในใจของเขาไม่ได้สงบเหมือนอย่างที่ภายนอกเป็นเลย

เจียงเซ่อไม่อยากจะให้เฝิงจงเหลียงต้องโมโหไม่ว่าจะกับเรื่องอะไรก็ตาม เธอจึงรีบตอบคำถามของเขาก่อนหน้านี้เพื่อเป็นการเปลี่ยนเรื่องทันที

“ช่วงนี้หนูเองก็เหนื่อยไปหน่อยน่ะค่ะ พี่เชาฉวินจัดตารางงานให้หนูทั้งวันเลย เยอะมากด้วย”

ก่อนที่จะมาเกิดใหม่ เธอมักจะมีความความเคารพและเชื่อฟังอยู่เสมอเมื่ออยู่ต่อหน้าเฝิงจงเหลียง ชอบที่จะเงียบไม่พูดไม่จา ยังไม่เคยเลยสักครั้งที่จะแสดงท่าทางออดอ้อนแบบนี้

แต่พอเจียงเซ่อได้ลองอ้อนเฝิงจงเหลียงในตอนนี้ ก็พบว่าการที่ตัวเองลองทำดูก็ใช่เรื่องยากอะไรขนาดนั้นเลย พอได้ลองพูดออดอ้อนด้วยเสียงอ่อนออกไปแล้ว เธอก็รู้สึกเสียใจด้วยซ้ำที่เมื่อก่อนตัวเองไม่เคยทำแบบนี้กับเฝิงจงเหลียงเลย เธอได้พลาดอะไรไปมากมาย

“ทุกวันนี้ต้องเรียนเล่นเปียโน แถมยังต้องท่องหนังสืออีกด้วยค่ะ”