0537 เสื้อโค้ทที่ไม่ให้ซัก

ตอนที่ 536 เสื้อโค้ทที่ไม่ให้ซัก

“เจ้าหญิงเหรอ?” อวิ๋นตั่วหันมองอวี่เจ๋ออย่างเลื่อนลอย ในใจครุ่นคิดถึงคำว่าเจ้าหญิงสองพยางค์นี้ เมื่อก่อนเวลาคนไม่มีอะไรจะชมเธอ ก็มักจะบอกเธอว่าเธอน่าตาสะสวยเหมือนเจ้าหญิงที่อยู่ในปราสาท ทั้งบริสุทธิ์และสูงส่ง! ก้มมองตัวเองทุกวันนี้แล้วก็อดรู้สึกเศร้าขึ้นมาไม่ได้

อวี่เจ๋อเห็นเธอเหม่ออยู่แบบนั้นก็เอ่ยถาม “เป็นอะไรไป?”

“ไม่มีอะไรค่ะ ดึกมากแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน” เธอถอดเสื้อโค้ทคืนเขา แล้วกลับเข้าไปนั่งในรถ

อวี่เจ๋อยืนเหม่ออยู่ที่เดิม ก่อนเอาเสื้อโค้ทขึ้นมาดม ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่เขารู้สึกว่าได้กลิ่นดอกไลแลคอ่อนๆ

อวิ๋นตั่วชะโงกหน้าออกมาจากในรถ “ไปส่งฉันกลับบ้านได้แล้ว!”

“อืม!” อวี่เจ๋อตกใจกับคำบอกที่ไม่คาดคิด นี่เป็นครั้งแรกที่อวิ๋นตั่วออกปากให้เขาไปส่งเธอ

เขาใส่เสื้อโค้ทกลับคืน ความอุ่นจากตัวเธอยังคงอยู่ ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้สัมผัสเธอด้วย ระยะห่างระหว่างพวกเขาเหมือนจะถูกย่นลงอีกหน่อยแล้ว

ขับมาส่งอวิ๋นตั่วถึงบ้าน ก่อนเธอจะลงจากรถ เขาก็ยังถามความเห็นอย่างขอร้อง “พรุ่งนี้พี่มารับเธอได้ไหม?”

“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนคะ?” อวิ๋นตั่วถาม