ตอนที่ 451 ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณเลยสักนิด
อวิ๋นตั่วพูดความคับอกคับใจของตัวเองออกมาจนหมด จากนั้นก็พบว่าอวี่เจ๋อยังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม จนพลอยทำให้คิดว่าทั้งๆ ที่เธอเสียใจขนาดนี้ ทำไมเขาถึงยังยิ้มอยู่ได้อีก
“ยิ้มอะไรคะ? มีอะไรน่าตลกมากงั้นเหรอ? คุณคิดว่าไม่มีคุณแล้วฉันจะอยู่ไม่ได้ใช่ไหม คุณคิดว่าฉันจะไปไหนไม่รอดใช่ไหม?”
เขาดึงเธอเข้ามากอดพร้อมกับสองแขนกระชับโอบจนแน่น ไม่ยอมให้เธอได้ขยับตัว “พี่ต่างหากที่ไปไหนไม่รอด เมื่อนานมากๆ มาแล้ว มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ใต้ดอกไลแลค ตอนที่เธอถามพี่ว่ากินโดนัทด้วยกันไหม ตอนนั้นแหละ ที่พี่ไปไหนไม่รอดแล้ว”
อวิ๋นตั่วเงยหน้าขึ้นมองเขา “ถ้าอย่างนั้นก็บอกมาสิคะว่าทำไมต้องจากไปด้วย? ทำไมต้องจากไปในวันหมั้นของเรา?”
เขาช่วยเช็ดน้ำตาให้เธอ “เรื่องในอดีตก็ปล่อยให้มันผ่านไปไม่ได้เหรอ? ถือซะว่าเป็นเพราะพี่ใจแคบสนใจแต่เรื่องศักดิ์ศรีของตัวเองได้หรือเปล่า?”
เธอพยายามจะผลักเขาออกด้วยท่าทางโมโหเต็มที “กลับไปเถอะค่ะ ต่อไปไม่ต้องเอาแม่บ้านหลิวมาบังหน้า ไม่ต้องมาที่นี่อีก ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีกแล้ว!”
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com