บทที่ 119 หนึ่งในผู้ถือหุ้น
อวี่เจ๋อกลับมาแล้ว ทุกคนก็เข้ามาล้อมเขาไว้
“นายพูดอะไรกับคุณครูของอวิ๋นตั่ว? ให้เขามาอยู่ที่บริษัทพวกเราเหรอ?” เป็นชีซิงที่ถามขึ้นมาก่อน
“ฉันให้คำแนะนำเขาน่ะ ออกจากโรงเรียนแล้วก็ไม่ได้แปลว่าจะเดินเข้าสู่ทางตัน ตอนนี้มีผู้ปกครองหลายคนที่เห็นความสำคัญของการเรียน แต่เป็นเพราะงานหรือไม่ก็วัฒนธรรมที่ทำให้พวกเขาช่วยอะไรมากไม่ได้ คลาสเทรนนิ่งต่างๆ จึงเป็นที่นิยมมาก ฉันเลยบอกเขาว่าอายุเท่านี้แล้วการที่ส่งเรซูเม่หางานไปทั่วนั้น ไม่สู้กับการเปิดคลาสสอนของตัวเองดีกว่า พวกผู้ปกครองเชื่อในประสบการณ์มาก เขามีประสบการณ์สอนหลายปีขนาดนี้ เพียงแค่เปิดคลาส การหาเงินประทังชีวิตก็ไม่ใช่ปัญหา ฉันคำนวณบัญชีให้เขา ถ้าเทอมหนึ่งรับนักเรียนได้แปดคน รายได้ทั้งปีก็เหมือนคุณครูที่ได้เงินเดือนแล้ว” อวี่เจ๋อตอบ
“ถึงจะพูดแบบนี้ก็เถอะ แต่ยังไงครูก็ถือเป็นข้าราชการ เงินเดือนไม่เยอะ แต่สวัสดิการดีนะ” เจียงหนานเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้กะทันหัน จึงบอกอวี่เจ๋อว่า “จริงสิ ฉันได้ยินพ่อบอกว่าอยากให้นายสมัครเรียนปริญญาโทกับเขา นายสมัครหรือยัง?”
“สมัครแล้ว” อวี่เจ๋อตอบ
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com