บทที่ 895 อย่าให้ผู้การหยางรู้
"เฮ้อ!" ขณะมองดูฮูหยินที่ใกล้จะเป็นบ้า เหมียวอี้ก็ถอนหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรง ไม่รู้ว่าเมียตัวเองโดนคนในครอบครัวกุมจุดอ่อนไว้เยอะแค่ไหน หันตัวมาบอกว่า "อาหก งั้นก็เอาอย่างนี้แล้วกัน ข้าตอบตกลงเงื่อนไขของท่าน แต่ข้าไม่กล้ารับประกันนะว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขามานภาจอมมารได้รึเปล่า!"
ถ้าให้เยารั่วเซียนมาที่นภาจอมมารในตอนนี้ เขารู้สึกว่าไม่มีอะไรเสียหาย พอเยารั่วเซียนปรากฏตัวขึ้นมาแบบนี้ ถ้าให้แดนเซียนรู้ว่าเขาหลบอยู่ข้างกายเหมียวอี้มาตลอด ก็คงไม่ใช่เรื่องดีอะไร ถ้ามาอยู่ที่นภาจอมมารแล้ว คาดว่าฝั่งนี้ก็คงไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างทารุณ ถ้ามีโอกาสเหมาะค่อยพากลับมาอีกทีก็ได้ ถึงอย่างไรเชียนเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์ก็ยังอยู่ในมือตน
อวิ๋นเซี่ยวหัวเราะเบาๆ "งั้นเจ้าก็ต้องพยายามให้เต็มที่นะ คนที่กล้าประลองของวิเศษกับสำนักงามวิจิตรเพียงลำพัง…" เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ทำสีหน้าเหมือนเกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา "ข้ายังยืนยันคำเดิม ข้าไม่ยอมให้เขาไปตกอยู่ในมือคนอื่นหรอก เจ้าคงเข้าใจดีว่าข้าหมายความว่าอย่างไร!"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com