บทที่ 869 แกะตายล้อมรั้ว
ถึงแม้ปีศาจโลหิตจะบาดเจ็บหนัก แต่กลับหลบอยู่ที่ตลาดสวรรค์แล้ว ปราสาทดำเนินนภาไม่มีทางทำอะไรนางได้ กอปรกับในช่วงเวลาที่ปีศาจโลหิตโดนทำลายต้นกำเนิดพลังอิทธิฤทธิ์ คงยากที่จะสร้างความหายนะได้ ดังนั้นหมิงจ้าวและจงหลีค่วยจึงไม่ได้อยู่ที่สำนักลมปราณนาน ค้างแรมหนึ่งคืนก็ออกไปจากที่นี่แล้ว
เจ้าสำนักอวี้หลิงและศิษย์น้องทั้งสองรวมทั้งเหมียวอี้ออกมาส่งแขกนอกตำหนักซื่อตรง ทำแบบนี้เพราะตั้งจะปิดค่ายกลใหญ่ที่คุ้มกันภูเขา พวกเขากุมหมัดมองส่งทั้งสองเหาะขึ้นฟ้าไป
เมื่อแขกไปแล้ว เจ้าสำนักอวี้หลิงก็หันมามองเหมียวอี้แวบหนึ่ง แอบทอดถอนใจอย่างใจหาย การมาเยือนของปราสาทดำเนินนภาครั้งนี้ เท่ากับเป็นการพิสูจน์แล้วว่าหลายปีมานี้เหมียวอี้โดนขังอยู่หลาร้อยปีจริงๆ และด้วยเหตุนี้จึงได้สานสัมพันธ์กับปราสาทดำเนินนภา เขาถามว่า "ฆราวาส ศิษย์น้องอวี้ซวีบอกว่าท่านมาครั้งนี้เพราะมีเรื่องจะปรึกษาเหรอ?"
"ขอรับ! มีบางเรื่องจะขอคำชี้แนะจากเจ้าสำนัก" เหมียวอี้กุมหมัดคารวะ
อวี้หลิงพยักหน้า หันตัวเดินนำคนที่อยู่ตรงนั้นเข้าในตำหนักซื่อตรง แล้วนั่งขัดสมาธิลงพร้อมกัน
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com