837 สินเดิมเจ้าสาว

บทที่ 837 สินเดิมเจ้าสาว

หลังจากงานเลี้ยงเลิก แขกส่วนใหญ่ก็แยกย้ายกันกลับไป โดยมีหยางชิ่งเป็นคนส่งแขก!

บนท้องฟ้าเต็มไปด้วยหมู่ดาว ในที่สุดค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองที่คึกคักนี้ก็จบลง บนลานกว้างเหลือทิ้งไว้เพียงโต๊ะที่เรี่ยราด ตอนนี้กำลังมีคนเก็บกวาด

ฉินเวยเวยยืนอยู่บนกำแพงตำหนัก มองไปทางตำหนักหลังเงียบๆ พอนึกว่าคู่บ่าวสาวในห้องหอมีความสุขกันขนาดไหน นางก็เศร้าใจเป็นพักๆ

หยางชิ่งที่ส่งแขกกลุ่มสุดท้ายกลับไปแล้วเดินมาข้างหลังนางอย่างช้าๆ แต่นางก็ไม่รู้ตัวเลย

หยางชิ่งยืนเอามือไขว้หลัง มองตามไปยังทิศทางที่นางมองแล้วถอนหายใจ ถามว่า "เจ้ารักเขาเข้าแล้วเหรอ?"

"อะไรนะคะ?" ฉินเวยเวยได้สติกลับมา เมื่อครู่นี้เหม่อลอยจึงไม่ได้ยิน

"เจ้าตกหลุมรักเหมียวอี้แล้วใช่มั้ย?" หยางชิ่งถาม

ฉินเวยเวยอยากจะบอกว่าไม่ใช่ แต่ในคืนนี้ไม่รู้ว่าทำไม บางทีอาจจะเป็นเพราะไม่มีทางเป็นได้อีกแล้วที่ผู้ชายคนนั้นจะมาเป็นของนาง เพราะผู้ชายคนนั้นแต่งงานไปแล้ว นางจึงเยือกเย็นไม่สะทกสะท้าน ไม่ได้ตอบอะไร เท่ากับเป็นการยอมรับแล้ว