บทที่ 830 เลื่อนขั้น ประทานงานสมรส
ฉินเวยเวยรีบตอบว่า "ฮูหยินชมเกินไปแล้วค่ะ ข้าน้อยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนายท่าน รบทุกครั้งแพ้ทุกครั้ง"
เถ้าแก่เนี้ยจึงบอกว่า "งั้นเหรอ" นางยืนดูอยู่ข้างๆ มาครู่หนึ่งแล้ว จะไม่เห็นได้อย่างไรว่าฉินเวยเวย 'รบทุกครั้งแพ้ทุกครั้ง' นางมองเหมียวอี้พลางยิ้มจนตาเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว "นึกไม่ถึงว่านายท่านจะเป็นยอดฝีมือในการแข่งหมากล้อมด้วย"
คำพูดนี้เกาโดนจุดที่คันของเหมียวอี้ เขาลงหมากในมือพลางกล่าวถ่อมตัวอย่างภาคภูมิใจว่า "ไม่ถือว่าเป็นยอดฝีมือหรอก แต่ความจริงก็ไม่ค่อยเล่นแพ้"
เถ้าแก่เนี้ยยิ้มมุมปากเย้ยหยัน "เช่นนั้นวันหลังหม่อมฉันคงต้องประลองกับนายท่านสักหน่อยแล้ว?"
เหมียวอี้รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาที ชี้ไปที่กระดานหมาก พร้อมบอกว่า "ไม่ต้องวันหลังหรอก ตอนนี้เลยก็ได้"
เขาคิดว่าในที่สุดตัวเองก็ค้นพบวิธีที่จะกู้หน้ากลับมาแล้ว อยากจะทรมานเถ้าแก่เนี้ยบนกระดานหมากล้อมสักยก
แต่ใครจะคิดว่าเถ้าแก่เนี้ยจะไม่รับคำท้า "พวกเจ้าเล่นกันไปเถอะ ข้ากับเชียนเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์ยังมีธุระอีกนิดหน่อย ประมุขจวนฉิน ฮูหยินผู้นี้ไม่อยู่เป็นเพื่อนแล้ว เจ้าเล่นตามสบาย"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com