826 ค่อนข้างทนไม่ไหว

บทที่ 826 ค่อนข้างทนไม่ไหว

เมื่อฟังหลักการนี้ ก็พบว่าสิ่งที่นางพูดนั้นไม่ได้ผิด แต่เหมียวอี้ฟังแล้วไม่สบายใจ จึงหัวเราะแห้งๆ แล้วบอกว่า "เจ้าเองก็เข้าใจคำพูดของตาเฒ่าเฉียวชัดเจนแล้ว เดี๋ยวต่อไปถ้าให้ท่านปู่เจ้าได้ยินว่าพวกเราอาศัยบารมีเขา ก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาจะมองข้าอย่างไร?"

เถ้าแก่เนี้ยหัวเราะเยาะแล้วบอกว่า "นี่! ผู้ชายนี่รักหน้าตาศักดิ์ศรีเป็นบ้าเลย! หนิวเอ้อร์ งั้นเจ้าบอกข้าหน่อยสิว่านอกจากทะเลดาวนักษัตรแล้ว ตอนนี้พวกเราไปที่ไหนได้อีก? ถ้าตอนนี้เจ้าทำไม่ได้แม้กระทั่งลงหลักปักฐานที่ทะเลดาวนักษัตร ถึงตอนนั้นถ้าหน้าม่อยคอตกก็ยิ่งเสียหน้ากว่าเดิมอีก อาศัยบารมีท่านปู่ข้านิดหน่อยจะเป็นไรไป? หลังจากข้าโดนไล่ออกมาจากตระกูลอวิ๋นแล้ว ตอนที่กอบกู้โรงเตี๊ยมเมฆาวายุขึ้นมาได้ ก็ไม่ใช่เพราะข้าชอบแอบอ้างบารมีของท่านปู่มาขู่หรอกเหรอ"

เหมียวอี้ถอนหายใจแล้วบอกว่า "เจ้าอาศัยบารมีปู่เจ้าก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่สำหรับปู่เจ้า ถึงอย่างไรข้ากับเจ้าก็ไม่เหมือนกัน"

จู่ๆ เถ้าแก่เนี้ยก็ดึงแขนเขาให้หยุดเดิน "หนิวเอ้อร์ เจ้ามองข้า"

"จะทำอะไร?" เหมียวอี้แปลกใจ