บทที่ 807 เข้าได้แต่ออกไม่ได้
ย้อนกลับมาดูที่สงเวย กำลังตัวสั่นงันงกอยู่กลางอากาศ มองไปรอบๆ ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว สองมือสั่นเทิ้ม ไม่น่าเชื่อว่าแม้แต่ค้อนคู่ก็ถือจับเอาไว้ไม่อยู่
ซวบ! อิงอู๋ตี๋รีบโยนร่างเทพแห่งภูผาที่โดนสังหารตายทิ้งไป คว้าค้อนคู่ที่หลุดจากมือสงเวยเอาไว้ แล้วใช้มืออีกข้างประคองสงเวย พร้อมถามอย่างตกใจว่า "พี่ใหญ่ เป็นอะไรไป?" เขารีบดูอาการบาดเจ็บของสงเวย แต่ก็ไม่พบว่ามีตรงไหนบาดเจ็บ
เมื่อครู่ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเข้ามาช่วยไว้ทันเวลา เกรงว่าสงเวยคงจะตายด้วยน้ำมือเทพแห่งภูผาไปแล้ว
ทหารยามบนเกาะศักดิ์สิทธิ์มีพลังไม่น่ากลัวเท่าไหร่ จะรับมือกับการโจมตีสังหารของกลุ่มปีศาจเฒ่าของทะเลดาวนักษัตรได้อย่างไร แทบจะโดนสังหารจนเละเทะกระจัดกระจายในชั่วพริบตาเดียว
เหมียวอี้ใช้ทวนสังหารต่อเนื่องกันสามคน แล้วก็ไล่ตามทหารสวรรค์อีกสองคนไม่ยอมปล่อย หลังจากสังหารสองคนนั้นได้แล้ว เขาถึงได้ยอมวางมือ
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com