721 เหตุใดต้องตะหนกเสียงฟ้าร้อง

บทที่ 721 เหตุใดต้องตระหนกเสียงฟ้าร้อง

"เมื่อครู่นี้พวกเจ้าเพิ่งเอ่ยถึงเทพเจ้าเฝ้าประตู เทพแห่งภูผา เทพแห่งสายน้ำไปแล้ว แล้วคนของประมุขพุทธะอยู่ในพื้นที่ไหนล่ะ?" เหมียวอี้ถาม

เป่าหนิงตอบว่า "คนที่ออกบวชไม่สนใจปุถุชน ศาลเจ้าทุกแห่งในโลกมนุษย์ล้วนถูกควบคุมโดยตำหนักสวรรค์"

เหมียวอี้ขมวดคิ้ว รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง จึงถามอีกว่า "สาวกในโลกมนุษย์คือแหล่งกำเนิดพลังปรารถนา ประมุขพุทธะก็นับว่าเป็นคนออกบวชเหมือนกัน จะตัดใจทิ้งส่วนนั้นไปได้อย่างไร?"

"มีวัดไงล่ะ!" เป่าซิ่นถอนหายใจแล้วบอกว่า "ทุกที่ในโลกมนุษย์ล้วนมีวัดที่สาวกพุทธสร้างขึ้นมา สาวกพุทธทั้งหมดเลื่อมใสศรัทธาประมุขเพียงผู้เดียว นั่นก็คือประมุขพุทธะ ปุถุชนที่มีจิตศรัทธามากราบไหว้บูชาก็มีมากมายเหลือคณานับ ยังจะกลัวไม่มีพลังปรารถนาอีกเหรอ จำเป็นต้องไปสนใจปุถุชนในโลกด้วยเหรอ กล่อมเกลาจิตใจมนุษย์แล้วรอตักตวงผลประโยชน์ เกรงว่าจะมีชัยเหนือกว่าตำหนักสวรรค์ที่ใช้กฎหมายปกครองด้วยซ้ำ!"