บทที่ 699 ข้ายอมแพ้
ประมุขตำหนักเหมียวที่อ้าปากค้างพูดไม่ออกรู้สึกโง่เขลาไปเลย รู้สึกเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง
ฉางฮวนกับฉางเล่อเม้มริมฝีปาก กลั้นขำขณะที่เห็นปฏิกิริยาของเหมียวอี้
เยว่เทียนโปเลิกคิ้ว ในแววตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ เคาะตัวหมากในมือพร้อมบอกว่า "ผู้ช่วยเหมียว ทำไมไม่ลงหมาก?"
เหมียวอี้ได้สติกลับมา แล้วลงหมากไปแบบส่งๆ บอกไม่ถูกว่าสีหน้าเป็นอย่างไร เหมือนจะยังไม่กล้าเชื่อเรื่องนี้ จึงลองถามอีกครั้ง "ท่านทูต ความหมายของท่านก็คือ คุณชายสองเป็นฮูหยินของโอวหยางกวงเหรอ?"
เยว่เทียนโปลงหมากแล้วขานตอบ "สองพี่น้สองฝาแฝดที่เจ้าล่วงเกินคือลูกสาวของคุณชายสอง"
เหมียวอี้วิงเวียนนิดหน่อย ถามอย่างใจสั่นหวาดกลัวว่า "ท่านทูตรับปากว่าจะยกข้าให้คุณชายสองไปแล้วเหรอ?"
"เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?" เยว่เทียนโปย้อนถาม
ถ้ารู้แล้วข้าจะถามทำไมล่ะ? ที่ตั้งใจให้ข้าอยู่คุยเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าขายข้าให้เขาไปแล้วหรอกเหรอ? เหมียวอี้กล่าวด้วยสีหน้านอบน้อมจริงใจว่า "ท่านทูต ถ้าข้าไปสายชวดข้าต้องตายแน่นอน!" เขาไม่อยากไปเลยจริงๆ
เยว่เทียนโปพยักหน้าตอบว่า "ข้าก็เลยไม่ได้ตอบตกลงคุณชายสองไง"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com