บทที่ 481 ผลึกบรมอัคคี
เหมียวอี้และเสวี่ยเอ๋อร์ที่อยู่ทางนี้มองไม่เห็นปฏิกิริยาของเยารั่วเซียน รู้สึกเพียงว่าปฏิกิริยาของเชียนเอ๋อร์ค่อนข้างตลก และอาจอับอายจนโมโหด้วย
สิงโตหินคู่นั้นเดิมทีเชียนเอ๋อร์วางไว้หน้าประตูตำหนักบรรทมของเหมียวอี้ เหมือนเชียนเอ๋อร์จะรู้สึกว่าดูดีน่าเกรงขาม ผลก็คือนอกจากเฮยทั่นจะไม่พอใจที่รูปสลักหินแย่งที่นอนของมัน เหมียวอี้ที่เข้าออกตำหนักบรรทมตอนแรกยังไม่รู้ว่าเชียนเอ๋อร์นำมาวางไว้ จึงพูดออกมาส่งเดชว่า 'พวกคนขี้ประจบของจวนเมฆธารา แม้แต่สายตาที่ใช้เลือกของมาประจบก็มีปัญหา ของเชยๆ แบบนี้ยังมีหน้านำมาบรรณาการให้อีก'
ดังนั้นเชียนเอ๋อร์จึงรีบย้ายสิ่งของคู่นี้ออกไปอย่างเงียบๆ ตอนหลังเสวี่ยเอ๋อร์แอบมาบอก ถึงได้รู้ว่านี่คือน้ำจิตน้ำใจที่เชียนเอ๋อร์ซื้อกลับมาจากเมืองหลวง เหมียวอี้รู้ว่าตัวเองพลั้งปากไป จึงเอ่ยชมแล้วให้เชียนเอ๋อร์นำกลับมาวางอีกครั้ง แต่เชียนเอ๋อร์ไม่ได้นำออกมา นึกไม่ถึงว่าตอนนี้จะนำมาวางตรงประตูของเยารั่วเซียนแล้ว
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com