378 โดนตามทันแล้ว

บทที่ 378 โดนตามทันแล้ว

"ดูจากสถานการณ์ เด็กๆ ของทั้งหกแดนกำลังจะได้พบกันก่อนเวลาอันควรแล้ว" ปรมาจารย์ศีลเจ็ดถอนหายใจ แล้วพนมมือพูดว่า "อามิตตาพุทธ!"

ประโยคนี้ได้เตือนทุกคนแล้ว ทำให้พวกเขามองหน้ากันเลิ่กลั่ก

ก็เหมือนที่จีเหม่ยเหมยบอก ทะเลดาวประจิม้เป็นอาณาเขตของฝูชิง เมื่อเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้นแล้ว ก็เป็นไปไม่ได้ที่ฝูชิงจะไม่รู้

ชายคนหนึ่งสาวเท้าเข้ามาในในตำหนักลึกของตำหนักดาวประจิม งูเหลือมยักษ์มีเขาที่เลื้อยขวักไขว่อยู่ในตำหนักหลีกทางให้ ไม่ได้ขัดขวางเขา

ตำหนักใหญ่ที่สูงตระหง่านเงียบขรึมมีความงดงามและมีท่วงทำนองโบราณเรียบง่าย สูงประมาณสิบจั้งกว่าๆ ท่ามกลางความเงียบเผยความน่าเกรงขามที่มิอาจจะล่วงละเมิด เป็นสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดของทั้งตำหนักดาวประจิม

ประตูตำหนักสีทองแดงปิดสนิท บนนั้นสลักลายเผ่าทะเลชนิดต่างๆ นับไม่ถ้วน ประตูสูงห้าจั้ง ถ้าอยากจะผลักเปิดประตูที่ใหญ่ขนาดนี้คงต้องใช้แรงไม่น้อย ทำให้ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านนอกประตูตำหนักที่ปิดสนิทดูตัวเล็กไปเลย

"นายท่าน!" ชายที่ยืนอยู่นอกประตูพูดอย่างเคารพนอบน้อมต่อประตูใหญ่ที่ปิดสนิท