บทที่ 274 หนึ่งต่อแปด
"บังอาจ!" กงซุนอวี่หันไปตะคอก และหันกลับมาพูดกับเหมียวอี้ด้วยรอยยิ้มขื่นขม "น้องเหมียว ลูกแก้วพลังปรารถนาระดับต่ำสองร้อยลูกข้าหามาไม่ได้จริงๆ"
"เอ้ย! เรื่องระหว่างเราเอาไว้ค่อยๆ คุยกันเถอะ" เหมียวอี้โบกมือ ตัดบท และมองเหยียดศิษย์ญ์พรรคร้างกระบี่ต่อ "ข้าไม่ขอโทษแล้วจะทำไมล่ะ?"
"เช่นนั้นก็อย่าโทษว่าพวกเราไม่เกรงใจแล้วกัน" เถาหรู่ผิงพูดเย้ย
"ถอยไป!" กงซุนอวี่ตะคอกอีกครั้ง
"ประมุขถ้ำกงซุน ไม่เป็นไร ข้าไม่ถือสาคนธรรมดาอย่างพวกเขาหรอก" เหมียวอี้ยืนขึ้น ชี้กลุ่มคนที่อยู่ข้างหลังเขา ไม่ใช่แค่พรรคร้างกระบี่ แม้แต่พรรคดรุณีหยกกับสำนักดิรัจฉานหลวงก็รวมด้วย "ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกพรรคร้างกระบี่ พรรคดรุณีหยกกับสำนักดิรัจฉานหลวงขอแงพวกเจ้าหรอกนะ ต่อให้พวกเจ้าหลายคนรวมอยู่ด้วยกัน แม้แต่จะถือรองเท้าให้ข้าก็ยังไม่คู่ควรเลย"
คำพูดนี้ยโสโอหังเกินไปแล้ว มีบางคนตะโกนออกมาทันที "เจ้าว่าอะไรนะ?"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com