253 เมืองหลวง

บทที่ 253 เมืองหลวง

ในศาลาเงียบสงบ เหมียวอี้เงียบงันอยู่ตรงนั้น ทำสีหน้างงงัน

ก่อนหน้านี้อยากหาเจ้าสามให้พบมาโดยตลอด ตอนนี้เหมือนจะแน่ใจแล้วว่าเทพธิดาเยว่เหยาคือเจ้าสาม เขากลับไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

เจ้าสามในตอนนี้มีชีวิตดีกว่าเขา สามารถพูดได้ว่าดีกว่าเขาเป็นล้านเท่า ไม่จำเป็นต้องให้เขาดูแลแล้ว เมื่อหาพบแล้วเกรงว่าจะไม่รู้ว่าใครจะดูแลใครกันแน่...

เยียนเป่ยหงที่ยกสุราขึ้นจิบเบาๆ ชำเลืองมองสังเกตสีหน้าเหมียวอี้อยู่ตลอด

เมื่อเห็นเขาไม่มีปฏิกิริยาอยู่นาน เยียนเป่ยหงก็วางจอกสุราลงแล้วพูดว่า "ที่จริงหลังจากได้รู้ว่าน้องสาวของเจ้าถูกเทพธิดาหงเฉินพาตัวไป ข้าก็อยากจะไปบอกเจ้า ไม่แน่ข้าอาจได้อาศัยบารมีไปด้วย แต่กลับไม่รู้ว่าตัวเจ้าอยู่ที่ไหน"

ที่เขาพูดนั้นเป็นคำพูดจากใจจริง เหมียวอี้มีน้องสาวสองที่ไปแดนโพ้นสวรรค์ สามารถอาศัยเส้นสายความสัมพันธ์ได้ย่อมเป็นเรื่องดี นี่ก็เป็นเหตุผลที่เขาจำเรื่องนี้ได้ตลอดมา

พอเหมียวอี้ได้สติก็ยิ้มขื่นขม พร้อมกล่าวว่า "พี่เยียนช่างมีน้ำใจ"

"เยียนเป่ยหงถามว่า ""มีเทพธิดาเยว่เหยาหนุนหลัง น้องชายได้ตำแหน่งขึ้นพรวดพราดในไม่ช้านี้แน่