บทที่ 1138 ตามสบาย
"โจรอ้วน!" เสียงที่ใช้การร่ายอิทธิฤทธิ์ช่วยเสริมดังก้องอยู่ที่ผิวทะเล ข่มความเคลื่อนไหวของคลื่นมรกตที่พัดม้วน
เมื่อเห็นเฮยทั่นหลุดพ้นจากความเจ็บปวดทรมาน แต่เมื่อเฝ้ามองอยู่นานก็ไม่เห็นเฮยทั่นสนใจทางนี้เสียที เหมียวอี้จึงสงสัยนิดหน่อยว่าเฮยทั่นยังจำเขาได้หรือเปล่า จึงลองส่งเสียงเรียก
จ๋อม! พอร่างดำขลับที่ผิวทะเลพลิกตัว ก็หันหัวขึ้นมาอยู่บนคลื่นสีมรกต จ้องมองมาบนหาดทรายอย่างงุนงงครู่หนึ่ง
"อู…" จู่ๆ ก็เงยหน้าขึ้นฟ้าพร้อมร้องลากเสียงยาว เสียงดังก้องอยู่ที่ทะเลมรกต เป็นเสียงต่ำแต่มีพลัง เสียงร้อง "ฮี้ๆ" ก่อนหน้านี้ไม่มีอยู่แล้ว เสียงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
จ๋อม! ฟองคลื่นสาดซัด เฮยทั่นก้มหัวมุดลงไป ลากให้เกิดเส้นน้ำสีขาวสายหนึ่งที่ผิวน้ำ ตอนที่เข้าใกล้ชายฝั่ง จู่ๆ มันก็โผล่หัวลอยขึ้นมาอีก แล้วเงยหน้าสาวเท้าก้าวเข้ามา เดินเหยียบหาดทรายน้ำตื้นทีละก้าวมาทางทั้งสามคนที่ยืนอยู่บนหาดทราย
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com