0160 คลื่นใต้น้ำ (1)

บทที่ 160 คลื่นใต้น้ำ (1)

เหมียวอี้ยิ้มอย่างขื่นขม "คนผู้นั้นใช้ชีวิตได้สง่าผ่าเผยกว่าเทพเซียน อิสระเสรีทั่วทุกหนทุกแห่ง อาจจะออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกแล้ว"

"โลกนี้มีภูติผีมารและปีศาจมากมาย มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งออกห่างจากเรื่องทางโลกมาอาศัยอยู่บนเกาะ เจ้าเชื่อเหรอ? ต้นไม้หน้าจวนถ้ำอย่างน้อยก็โตมาสิบกว่าปีแล้ว เจ้าอยากจะบอกข้าว่าคนผู้นั้นออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกสิบปีไม่กลับมาเลยอย่างนั้นหรือ? โกหก! โกหกต่อไปสิ!"

เยารั่วเซียนหัวเราะเยาะ แล้วคทาวิเศษด้ามหนึ่งก็ตกอยู่ในมือ ทำท่าเหมือนเตรียมจะฆ่าคน

เหมียวอี้รีบผลักมือหยุดยั้งเขา "ผู้อาวุโสเยา ท่านอย่ารีบร้อน! ที่ท่านต้องการคือตั๊กแตนน้อย ไม่ใช่ชีวิตข้า ฟังข้าให้จบก่อนแล้วค่อยลงมือก็ยังไม่สาย"

พอพลิกฝ่ามือ ตั๊กแตนน้อยแปดสิบห้าตัวก็บินออกจากแหวนเก็บสมบัติ

พอเห็นเจ้าตัวเล็ก เยารั่วเซียนก็เริ่มตาเป็นประกาย

"ข้ามอบพวกมันให้ท่านดีไหม?" เหมียวอี้พูดอย่างหน้าด้าน

เขาหมดหนทาง ถ่อไปสู้กับพวกปีศาจมากมายถึงทะเลดาวนักษัตรก็ไม่เป็นอะไร ดันมาตกอยู่ในมือไอ้เวรนี่ ในใจหดหู่สุดๆ