บทที่ 113 เคลื่อนพลสู่ทะเลดาวนักษัตร (3)
หลังจากมีการคาดคะเนแบบนี้ ทุกคนก็ตกใจมาก ทะเลดาวนักษัตรไม่ใช่สถานที่ที่วรยุทธ์อย่างทุกคนจะไปได้ ทุกครั้งเมื่อมี 'การปราบจลาจลที่ทะเลดาวนักษัตร' ขนาดนักพรตระดับบงกชเขียวยังตายกันเป็นกอง แล้วพวกเขาจะไปถอนเขี้ยวจากปากเสื้อได้อย่างไร ไปรนหาที่ตายแท้ๆ
เวลานี้ไม่ว่าเวลาใครก็นั่งไม่ติดที่แล้ว ต้องไปขอให้ศิษย์พี่เจิ้งเป็นคนนำ เพื่อไปถามความจริงกับประมุขถ้ำ
"มีเรื่องอะไร?"
เหมียวอี้นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงหิน จ้องเจิ้งจินหลงที่เคาะประตูเข้ามาแล้วโค้งตัวคำนับ รวมทั้งคนอื่นๆ ที่ตามหลังเขาเข้ามา
ทุกคนค่อยๆ เบียดกันเข้ามาในห้อง เจิ้งจินหลงถามด้วยความลังเลใจ "ท่านประมุขถ้ำ ทุกคนมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่กระจ่าง อยากจะให้โปรดประมุขถ้ำชี้แจง"
"มีอะไรก็พูดมาตรงๆ ข้าไม่ชอบคนอ้อมค้อม" เหมียวอี้พูดอย่างสุขุมเยือกเย็น
เจิ้งจินหลงกุมหมัดคารวะแล้วพูดว่า "ขอบังอาจถามท่านประมุขถ้ำ พวกเราจะไปทะเลดาวนักษัตรที่แดนปีศาจกันเหรอ?"
เหมียวอี้ก็รู้ว่าเมื่อเวลาผ่านไปนานจะต้องมีพิรุธแน่ จึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ไม่ผิดหรอก จะไปออกล่าที่ทะเลดาวนักษัตรนั่นแหละ"
"หา!"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com