บทที่ 109 เจ้าตัวเล็กกินเหรียญผลึก (2)
แม้ประมุขถ้ำจะไม่ได้ตำหนิอะไร แต่พวกนางก็รู้สึกไม่ได้รับความยุติธรรมอยู่ดี รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ทำจริงๆ เพราะปกติพวกนางก็ไม่จับเงิน คิดไม่ตกว่าเงินตัวเองมาโผล่อยู่ตรงนี้ได้อย่างไร
หรือว่าเฮยทั่นทำ? ทั้งสองชำเลืองมองสัตว์ที่นอนงีบพลางสะบัดหางอย่างสบายใจอยู่ตรงปากถ้ำ เจ้านั่นมันดื้อขี้โกงที่สุดแล้ว
เจ้าตัวเล็กยังคว่ำหน้าอยู่บนพื้น ขบเคี้ยว 'หงับๆ' ไม่หยุด
เสวี่ยเอ๋อร์ถามอย่างกังวล "ท่านประมุขถ้ำ พวกมันจะกินจนท้องพังรึเปล่า?"
ความกังวลของนางใช่ช้ว่าจะไร้เหตุผล ในเมื่อเหรียญที่ทำตกไว้ที่นี่เป็นของพวกนาง หากเจ้าตัวเล็กพวกนี้กินจนท้องพัง เมื่อถึงตอนนั้น ดีไม่ดีประมุขถ้ำอาจตำหนิพวกนางได้
เหมียวอี้คิดว่าสิ่งนี้ก็เป็นไปได้ ที่จริงเหรียญผลึกนี้แฝงไปด้วยหินแร่แข็งที่เป็นผงสกัด เป็นทั้งก้อนหินและผงสกัด กินแล้วท้องไม่พังคงแปลกแล้ว เขารีบสะบัดแขนเสื้อเพื่อใช้อิทธิฤทธิ์ กวาดเจ้าตัวเล็กพวกนั้นไปไว้อีกฝั่ง จากนั้นเก็บผลึกทองบนพื้นแล้วเดินจากไป
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com