0101 ลมหิมะหนานเสวียน(7)

บทที่ 101 ลมหิมะหนานเสวียน (7)

อาชามังกรสามตัวยกเท้าหน้าขึ้น วาดเท้าหลังเป็นรอยลึกยาวหลายขีดบนพื้นแล้วหยุดลง

ต้นไม้ที่อยู่ในป่าสองข้างทางโดนหิมะปกคลุมหลายชั้น ข้างหน้า มีคนกำลังขี่อาชามังกรมาขวางทางไว้เพียงลำพัง คาดไม่ถึงว่าเขาจะใส่หน้ากากมาด้วย

สภาพการณ์ไม่ปกติเช่นนี้ ทำให้เหมียวอี้และพวกอีกสองคนสังเกตได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มาดี

ทั้งสองฝ่ายจ้องมองซึ่งกันและกัน โดยรอบเงียบสงัด มีหิมะที่สะสมอยู่บนยอดไม้ตกลงมาเป็นครั้งคราว รูจมูกของอาชามังกรสี่ตัวมีไอร้อนผ่าวพุ่งออกมา

ทวนเงินด้ามหนึ่งแวบปรากฏอยู่ในมือเหมียวอี้ เขาแล้วยกขึ้นช้าๆ ชี้ไปที่ฝ่ายตรงข้าม พลางพูดเสียงต่ำว่า "สหายมาปิดกันขวางกั้นทางไว้ มุ่งหมายจะทำสิ่งใดหรือ?"

เจิ้งจินหลงกับหวังจื๋อฝ่าเผยความเย็นชาในแววตา แสดงภาพมายาดอกบัวสีขาวบานสามกลีบออกมาตรงหว่างคิ้ว ในมือถืออาวุธ เร่งให้อาชามังกรที่ขี่อยู่ไปข้างหน้าเพื่อคอยคุ้มกัน

"ก็ไม่ทำอะไรหรอก แค่อยากจะยืมหัวศีรษะของเจ้ามาใช้ซะหน่อย!"

ชายใส่หน้ากากยิ้มเยาะ อาชามังกรที่เขาขี่พลันถลันเข้ามาราวกับลูกศรที่ปล่อยออกจากสายธนู