ส่วนที่ 7 ตอนที่ 13

ตอนที่ 13 เวลาของผู้มีคุณธรรม

เดินผ่านเสาศิลา ก็จะเป็นถนนเสินที่มุ่งหน้าเข้าลู่ส่วนลึกของพระราชวังหลี

บรรดาอาจารย์และนักเรียนของสำนักจวนราชวังหลี หอจงซื่อ และ กระทรวงสิบสามชิงเหย้าล้วนยืนอยู่สองข้างทาง ก่อนจะค้อมตัวทำความเคารพ

ถนนเสินเส้นนี้เคยเกิดเรื่องเรื่องหนึ่ง เฉินฉางเซิงไม่ได้ย้อนนึกกลับไป เขาเดินต่อไปข้างหน้าเรื่อยๆ

เขาปีนขึ้นบันไดยาวเดินผ่านตำหนักกระจ่างพิสุทธิ์ และในที่สุดก็มาถึงพระราชวังที่เงียบสงบ

ท้องฟ้ายามค่ำคืนถูกแบ่งออกเป็นเหลี่ยมมุมเพราะชายคาบ้าน ก็เหมือนกับในอดีต เมื่อสระน้ำไม่ได้มีช้อนไม้อีกต่อไป เพราะใบไม้สีเขียวครามกระถางนั้นไม่มีอีกแล้ว

อันหวาคุกเข่าและโค้งคำนับ เสื้อผ้าสีขาวของนางเมื่อต้องลมหนาวในยามค่ำคืนก็โบกปลิว เหมือนกับที่อารมณ์ของนางที่รู้สึกตื่นเต้นในเวลานี้

เฉินฉางเซิงพยักหน้าทักทาย และให้นางลุกขึ้น

อันฮัวเดินตามหลังเขาเพื่อช่วยเขาใส่เสื้อคลุมศักดิ์สิทธิ์ และจัดการมันอย่างละเอียดลออเป็นเวลานาน