ตอนที่ 90 เบาบางราวเมฆหมอก เสียงสะท้อนจากป่า
เซียงอ๋องเตรียมที่จะจากไป
สวีโหย่วหรงกล่าว “ท่านอ๋องโปรดรอสักครู่”
เซียงอ๋องหยุดแล้วมองไปที่นาง “มีโองการศักดิ์สิทธิ์หรือ”
สวีโหย่วหรงกล่าว “ตอนข้ายังเด็ก ข้าประเมินท่านอ๋องไว้ต่ำมาก ตอนนี้ข้าคิดดูแล้ว เป็นเพราะข้าขาดประสบการณ์”
เซียงอ๋องตอบอย่างสุขุม “เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยกย่องเกินไปแล้ว ข้าไม่คู่ควร”
คณะทูตราชสำนักไปจากยอดเขาแล้ว ดังนั้นหวังผ้อก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ
“ข้าต้องพักผ่อนสักหน่อย ดูแลตัวเองด้วย”
เขากล่าวคำพูดนี้กับเฉินฉางเซิงและสวีโหย่วหรง
ยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์เข้าใจกฎแห่งฟ้าดินอย่างสมบูรณ์ ต่อให้พ่ายแพ้กับยอดฝีมือในระดับเดียวกัน ก็ยังยากที่จะสังหารได้
วันนี้เขาร่วมมือกับเปี๋ยยั่งหงเพื่อสังหารคนชุดน้ำเงิน เพื่อที่จะไม่เปิดโอกาสให้ศัตรูรอดไปได้ พวกเขาต้องจ่ายค่าตอบแทนไปไม่น้อย
สวีโหย่วหรงแนะนำ “จะพักฟื้นที่สถานศึกษาหนานซีก็ได้นะ”
“สำนักต้นไหวอยู่ไม่ไกล ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังมีเรื่องที่จำเป็นต้องจัดการ ดังนั้นทางที่ดีข้าไม่ควรรบกวนท่าน”
ตอนที่หวังผ้อกล่าวเขามองไปที่อาจารย์ย่าทั้งสามของสถานศึกษาหนานซี
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com