ตอนที่ 34 เดินออกจากหอบรรพชน
เฉินฉางเซิงกับคนของนิกายหลวงกลับไปยังอารามเต๋า
พายุหิมะไม่หยุดตลอดคืน
เขาก็รอตลอดคืนเช่นกัน
ตระกูลถังไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีวี่แววของความวุ่นวาย
สามปีที่ผ่านมา ประมุขรองตระกูลถังเป็นคนดูแลธุรกิจและเรื่องภายในตระกูล ย่อมเป็นคนสำคัญที่สุดในเมือง
แต่การหายตัวไปของเขาดูเหมือนจะไม่มีผลต่อเมือง
นี่เป็นการพิสูจน์อีกครั้งว่าเมืองเวิ่นสุ่ยเป็นของตระกูลถังไปตลอดกาล และตระกูลถังก็เป็นของประมุขผู้เฒ่าตระกูลถังตลอดกาล
สิ่งที่ทำให้นิกายหลวงกับเฉินฉางเซิงหงุดหงิดก็คือเวลาผ่านไปหนึ่งคืนแล้ว ทว่าประตูหอบรรพชนยังคงปิดสนิท
ถังซานสือลิ่วยังไม่ถูกปล่อยตัวออกมา
เมื่อแสงแรกของวันมาเยือนเวิ่นสุ่ย เกล็ดหิมะสุดท้ายก็ตกลงถึงพื้นเช่นกัน นำไปสู่การยุติของพายุหิมะ
พายุหิมะหยุดลงอย่างฉับพลันไม่มีใครเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ เหมือนกับจดหมายจากจวนเก่าในอารามเต๋า
ถนนในเมืองมีหิมะสุมหนา สะท้อนแสงอบอุ่นของตะวันยามเช้า ดูราวกับทุ่งหญ้าที่ลุกเป็นไฟ
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com