ตอนที่ 99 เผาไหม้เถิด กระบี่ข้า (ตอนปลาย)
หลินผิงหยวนมีฐานะร่ำรวย จึงต้องแต่งตัวให้ดูดีมีระดับ แม้อยู่ในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิ ก็ยังสวมใส่เสื้อคลุมขนสัตว์ แม้มาฆ่าคนอย่างซูหลี ก็ต้องพาลูกน้องติดมาด้วยสิบกว่าคน เหมือนไม่ห่วงว่าข่าวจะรั่วไหลออกไป
“ลูกพี่หมายความว่าอย่างไร? หมายถึงนักเลงรึ? นักเลงปกครองแค่หมู่บ้าน ส่วนนักเลงที่ปกครองพื้นที่ทั้งหมดทางตอนเหนือควรถูกเรียกว่า ผู้ทรงอิทธิพลมากกว่า ข้าคิดว่าข้าก็เป็นผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่ง” เขามองซูหลีพลางพูดต่อ “ผู้ทรงอิทธิพลต้องมีศักดิ์ศรี ข้าไม่โง่เขลาเบาปัญญาอย่างเหลียงหงจวงหรอก ข้าพาลูกน้องที่เชื่อใจได้มากที่สุดกับจิตสังหารมา ย่อมไม่เจรจาเรื่องความยุติธรรมใดๆ ทั้งสิ้น สามารถล้อมฆ่าได้ก็ล้อม สามารถใส่ยาพิษสามสิบชนิดลงไปในน้ำชาของพวกเจ้าได้ก็ใส่ สามารถขุดหลุมพรางได้ลึกเท่าไหร่ก็ขุด”
หากเป็นยามปกติ ซูหลีต้องคร้านที่จะโต้ตอบกับคนเช่นนี้แน่ แต่วันนี้ไม่รู้ทำไม เขากลับค่อนข้างให้ความสนใจ จึงพูดกลับ “ข้ารู้สึกว่าเจ้าพาคนมาน้อยไป”
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com