[ส่วนที่ 2 ภาคถนนสายนี้ไม่มีผู้มาก่อน] ตอนที่ 1 แม้ได้พบเจอก็น่าจะไม่รู้จัก
ตอนนี้เป็นกลางคืนดึกสงัด แสงสับสนอลหม่านที่กระจายฟุ้งเป็นกลุ่มก้อนมองไม่ชัดในที่ราบทุ่งหญ้านั้นยังแขวนอยู่บนเส้นแนวราบของพื้นดิน ฉะนั้นกอต้นอ้อที่อยู่บริเวณนั้นก็พลอยได้รับอานิสงส์ไปด้วย สวีโหย่วหรงลืมตาตื่นขึ้นมา หินผลึกในมือกลายเป็นฝุ่นผงที่ใช้การไม่ได้แล้ว ปราณแท้ในร่างกายฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง แต่ก็ทำได้เพียงฝืนพยุงกดทับพิษร้ายแรงในเลือด ไม่อาจแก้ปัญหาได้ทั้งหมด
นางขยับจิตสัมผัสเล็กน้อย เก็บปีกที่ขาวบริสุทธิ์ นิ้วมือสัมผัสโดนอะไรบางอย่าง เพิ่งนึกถึงผู้บำเพ็ญเพียรเผ่ามนุษย์คนหนึ่งที่ตนเองช่วยเหลือเอาไว้
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com