ตอนที่ 223 เสียงห่านป่า (ตอนต้น)
เฉินฉางเซิงขยี้ตาที่ถูกแสงตะวันตกส่องจนเมื่อยล้า ยืนขึ้นมาจากธรณีประตู กล่าวว่า “ข้าไม่ได้รออะไร”
โก่วหานสือพูดว่า “แม้จะพูดว่าเจ้าอยากเดินบนเส้นทางที่คนก่อนหน้าไม่เคยเดิน ตามคำพูดที่เจ้าพูดเอง วิธีนั้นออกจะโง่ไปบ้างเล็กน้อย แต่เจ้าก็เคยพูดเองว่า วิธีนั้นน่าจะใช้ได้ ดังนั้นตามเหตุผลแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ถึงตอนนี้เจ้ายังไม่สามารถอ่านแผ่นป้ายอนุสรณ์แผ่นแรกเข้าใจ เพราะว่าข้ารู้ความสามารถในการบรรลุของเจ้าต้องเกินกว่าผู้คนจะจินตนาการ”
เพียงสองคนในฐานะที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้อ่านคัมภีร์ลัทธิเต๋าได้เข้าใจถ่องแท้ เขาและเฉินฉางเซิงแน่นอนว่าเป็นคู่แข่ง ตั้งแต่การชุมนุมไม้เลื้อยจนถึงการสอบใหญ่ แก่งแย่งเพื่อก้าวหน้า แต่ก็เพราะเป็นคู่แข่ง จึงเข้าใจอย่างแท้จริง เขาดูเฉินฉางเซิงจากชายหนุ่มที่บำเพ็ญไม่เป็น ใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือน ก็ทะลวงอเวจีภายใต้ฝนในวังศึกษา หากไม่มีความสามารถในการบรรลุที่แข็งแกร่งมาก จะทำถึงจุดนี้ได้อย่างไร?
เฉินฉางเซิงคิดแล้วคิดอีกพูดว่า “ข้าคิดว่าวิธีที่คืนก่อนขบคิดกับเจ้านั้นไม่ถูก”
โก่วหานสือเลิกคิ้วเล็กน้อย ถามว่า “ตรงไหนไม่ถูก?”
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com