ตอนที่ 36 รัชทายาทแห่งหนานเฟิ่ง
“หมิงเยว่เซิ่ง เป็นรัชทายาทแห่งอาณาจักรหนานเฟิ่ง มาเป็นเชลยที่ซีฉีกว่าสิบปีแล้ว” หลังจากหมิงเยว่เซิ่งขึ้นเรือมา ซั่งกวานอู๋จี้ที่อยู่ข้างกายมู่หรงชีชีก็กระซิบแนะนำให้นางฟัง
เชลยหรือ? รัชทายาทอย่างนั้นหรือ? ก็แค่เชลยที่ถูกกักขังไว้หรือมิใช่......มู่หรงชีชีมองหมิงเยว่เซิ่งอย่างพินิจพิจารณา
ขาเปลือยเปล่ากับรองเท้าไม้หนึ่งคู่ ชุดสีม่วงเรียบง่ายที่ผูกเอาไว้อย่างง่ายๆ เผยให้เห็นแผงอกสีทองแดงออกมา ขวดน้ำเต้าใส่สุราแขวนอยู่ที่เอว
ผ้าคาดผมสีเงินอมม่วงรวบผมดกดำไว้อย่างง่ายๆ แววตากำเริบเสิบสานกวาดสายตามองดูทุกคนบนเรือ เมื่อสายตานั่นมองไปเห็นมู่หรงชีชี เขาก็พยักหน้าลงเล็กน้อยเป็นการทักทาย สุดท้ายสายตาของเขาก็ไปหยุดที่หลงเจ๋อจิ่งเทียน
“คารวะท่านอ๋อง” หมิงเยว่เซิ่งกำหมัดคารวะ ไม่สนใจมารยาทอะไรมากมาย จากนั้นก็หาที่นั่งนั่งลง หยิบกาสุราขึ้นมา “สุราดี......”
ไม่รอให้หลงเจ๋อจิ่งเทียนเอ่ยปาก หมิงเยว่เซิ่งก็เงยหน้าขึ้น เทสุราเข้าปาก
ในใจของมู่หรงชีชีก็คิดว่า คนๆ นี้น่าสนใจดี
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com