ตอน สายใยรัก1

        ดวงใจปักษา7

       ตอน สานสายใย 1

    ...วันเวลาหมุนเปลี่ยนเคลื่อนคล้อยไป จนก่อเกิดความสนิทสนมของสองสายใย...

   วายุภักดิ์แอบหลบออกจากเมือง มาเที่ยวที่ป่าหิมพานต์แทบทุกวัน เพื่อหวังว่าจักได้พบเจอกับนางดรุณีน้อย

ทั้งสองต่างต่อสานสายใยเข้าด้วยกัน หล่อหลอมจนเป็นหนึ่งในสัมพันธ์ ความสนิทใกล้ชิดจากเพื่อนจนแปรเปลี่ยน ก่อเกิดเป็นความรักในจิตใจ...

แต่ใครเล่าจะรู้ถึงชะตาในวันข้างหน้าว่าอะไรจะเกิดขึ้น....

...ลุการณ์ล่วงข้ามจักกล่าวถึงพญาสุพรรณภาคีครุฑา ครั้นได้รับฟังคำบอกกล่าว จากหลานชายของตน ก็ได้ดำเนินการสืบข่าวคราวของนางอันเป็นที่รัก ว่าหลบพักซ่อนตนอยู่ ณ ที่ใดแห่งหนตำบลใดในป่าหิมพานต์ จวบจนเพลาหนึ่งเหมือนฟ้ากำหนดให้ได้พบพักตร์นางในดวงใจตน...

..ณ ลานตลาดกลางป่าหิมพานต์ศิรินภาจันทร์ฉายได้ออกจากเรือนเพื่อมาเดินชมตลาด หาจับจ่ายดูสินค้าที่เหล่าคนธรรพ์ และวิทยาธรนำมาวางขายกันเต็มลาน นางเดินชมนั่นชมนี่กับดรุณีน้อยจนเพลิดเพลิน 

หาได้รู้ตัวไม่ว่าได้มีสายตาคู่หนึ่งที่เอาแต่จับจ้องมองตนอย่างไม่ให้คลาดสายตา ในแววตานั้นมีทั้งรักห่วงหวงปะปนกัน จนอยากอธิบาย เจ้าของแววตาคู่นั้น คอยเดินตามดูนางอยู่ห่างๆ เพื่อป้องกันมิให้นางรู้ตัว เพราะกลัวนางจะตกใจ จนหลบลี้หนีตนไปอีกครา....

"...ท่านแม่เจ้าคะ..ลูกขอไปเดินดูสินค้าทางฟากกระโน้นนะ เจ้าคะ.."

" จะไปก็ไปเถิด แต่อย่าซนนักล่ะ "  ศิรินภาบอกกล่าวธิดาตน..

" เจ้าค่ะ..😅😅" เสียงตอบรับพร้อมรอยยิ้มระรื่น...

หลังจากที่ดรุณีน้อย ได้ขอตัวแยกไปเดินเล่นตามประสาเด็ก พญาสุพรรณภาคีก็เห็นว่าได้โอกาส ที่จักเผยตนในนาง ที่ตนเฝ้าถวิลหาได้รู้ตัว จึงเร่งก้าวเท้าเดินเข้าไปใกล้นาง

   ครั้นได้ระยะห่างที่พอจะพูดคุยกันได้ โดยไม่ต้องตะโกนจึงเอ่ยเสียงเรียกนางทางด้านหลังเบาๆ ...

   " ศิรินภา..นั่นใช่เจ้าหรือไม่? .."

 .. ศิรินภาชะงักกลับเสียงที่เรียกตนทางข้างหลัง แต่ยังไม่กล้าหันหลังกลับไปมอง ด้วยไม่แน่ใจว่าเป็นผู้ใดที่เรียกตน จึงทำท่าจะเร่งฝีเท้าก้าวเดินให้ห่างออกไป...

..พญาสุพรรณภาคีแลเห็นท่าทางของนาง ที่รีบเร่งฝีเท้าเพื่อเดินหลบหนีตน ก็เร่งฝีเท้าตามพร้อมกับเรียกตามหลังนางไป...

 " ศิรินภา!..นี่ข้าเอง..เจ้าอย่าหลบลี้หน้าข้าอีกเลย!! "

 นางยังไม่ยอมหยุดเดิน แต่กลับเร่งฝีเท้าพร้อมสอดส่ายสายตามองหาธิดาตน จนเดินผ่านพ้นเขตลานสินค้าออกไปยังนอกลาน มาจนใกล้จะถึงลานน้ำพุ ที่ประดับประดาด้วยแท่นหินนานาชนิด พร้อมกับพันธุ์ไม้นานาพันธุ์ ที่ลานตรงนี้จัดไว้สำหรับให้ผู้ที่มาเที่ยวชมสินค้าเพื่อใช้เป็นที่พักผ่อนนั่งเล่น และไว้พูดคุยกันสำหรับมิตรสหายที่นัดเจอกันในป่าหิมพานต์..

" ศิรินภา!..เจ้าอย่ากลัวข้าเลย.. หยุดพูดคุยกับข้าก่อนจะได้รือไม่!! "

" ข้า..มิมีเรื่องอันใดจะคุยกับท่าน!"

"ท่านอย่าได้ติดตามข้าเลย!! " พูดจบนางก็เร่งฝีเท้า เพื่อให้ห่างจากพญาสุพรรณภาคี...

*********************************