113 ไต่สวน

บทที่ 113 ไต่สวน

ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน

หยางชูยิ้ม “นายท่านสาม ท่านกำลังทำอะไรอยู่หรือ พวกเราไปนั่งจิบชากันเถอะ!”

สีหน้าของนายท่านสามดูไม่ได้เป็นอย่างมาก ใบหน้าของเขาซีดเป็นพิเศษจนเกือบเขียวเนื่องจากยาแกล้งตาย

ในช่วงเวลาอันสั้นนี้เขาผิดพลาดมากกว่าการได้รับความทุกข์ทรมานมาทั้งชีวิตเสียอีก แต่เขาก็ยังไม่ยอม

“พวกท่านโชคดีมาก” เขาพูดอย่างเย็นชา “หากไม่ใช่เพราะขุดเจออุโมงค์ใต้ดิน พวกท่านคงได้กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว”

รอยยิ้มของหยางชูหายไป “ข้าจะบอกความจริงให้หากตอนนั้นข้าตัดสินใจก็สามารถหนีออกจากหุบเขาที่ถูกไฟไหม้ได้ ด้วยวิชาตัวเบาของข้าอาจเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีแผลไหม้แต่ก็รอดชีวิตได้ไม่ยาก แต่ข้าพานางวิ่งออกไปด้วยไม่ไหว ไม่เช่นนั้นคงได้เห็นสาวงามถูกย่างจนกลายเป็นไก่ย่างไปแล้ว”

สีหน้าของหมิงเวยไร้ความรู้สึก “ขอบคุณท่านมากเจ้าค่ะ”

“ไม่เป็นไร ผู้ใดกันที่บอกว่าข้าเป็นบุรุษที่อยู่แทบเท้าสตรีกัน” หยางชูหัวเราะเบาๆ

หมิงเวยยกมุมปาก ไม่แม้แต่จะหัวเราะ

“เพราะฉะนั้น ท่านดูซะ” หยางชูไหวไหล่ “แผนของท่านมีช่องโหว่ตั้งแต่แรกแล้ว ท่านมองว่าข้าไร้ความสามารถมากเกินไป”