ตอนที่ 89 เซิ่งชิงถังพูด นายบอกว่าภาพนี้เป็นของเว่ยโฮ่วอย่างนั้นเหรอ
ไม่นานก็มีคนขนอุปกรณ์เขียนภาพมาจากห้องศิลปะ กางโต๊ะบนเวทีที่ตรงหน้าที่นั่งแขกกิตติมศักดิ์
หลินสี่มองเด็กสาวด้วยความไม่พอใจ “ในเมื่อเธอพูดถึงขนาดนี้แล้ว งั้นก็จะให้โอกาสเธอสักครั้ง ขึ้นมาเขียนสิ”
ซิวอวี่โมโหทันที
“ไม่เป็นไร” มือของอิ๋งจื่อจินกดบ่าซิวอวี่ไว้เพื่อบอกว่าอย่าบุ่มบ่าม
เธอลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นเวที
พอเห็นภาพนี้พวกนักเรียนที่อยู่ล่างเวทีก็เริ่มอยู่ไม่สุข
แต่ละคนยืนขึ้น แทบอยากจะขึ้นเวทีไปดู ตื่นเต้นกันมากทีเดียว บนหน้าประหนึ่งเขียนว่า ‘รอชมคนหน้าแตก’
เจียงหรานสงบสติอารมณ์ ข่มความหงุดหงิด
“มือที่ชอบใช้ความรุนแรงแบบนั้นจะเขียนอะไรออกมาได้”
มือที่ใช้เขียนอักษรไม่ใช่ว่าจะต้องดูแลปกป้องอย่างดีเหรอ
“ฉันก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่พ่ออิ๋งทำเป็นทุกอย่างแน่นอน”
“...”
เจียงหรานรู้สึกว่าเขาปฏิเสธคำพูดนี้ไม่ได้
เพราะระยะนี้เขาอยู่ในช่วงสงบเสงี่ยมเจียมตัวมาตลอด
เขาจำต้องใจเย็นแล้วมองไปบนเวที
อีกด้านหนึ่ง จงจือหว่านขมวดคิ้ว สีหน้าสงสัย
เธอไม่เข้าใจ อิ๋งจื่อจินยังจะกล้าขึ้นไปทั้งที่ยอมรับว่าตัวเองโกง
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com