ตอนที่ 485

ตอนที่ 485 อิ๋งจื่อจิน ‘หนูดูอ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอคะ’

หลินชิงจยายังคิดไม่ทัน เธออึ้งไปชั่วขณะ “พ่อแท้ๆ ของหนู พ่อ...”

พอคำพูดมาถึงปาก ทันใดนั้นภาพคนใส่ชุดเรียบง่ายก็ปรากฏขึ้นในสมองของเธอ

หลินชิงจยามือสั่น แก้วชาที่อยู่ในมือตก

“ลืมแล้วเหรอ” อันโหรวจิ่นมองลูกสาวแล้วเช็ดปากอีกครั้ง

“ตอนนั้นลูกวิ่งตามแม่มา แถมยังร้องไห้บอกไม่อยากอยู่ในที่แบบนั้น”

ตอนแรกเธอไม่อยากเอาตัวถ่วงไปด้วย แต่หลินชิงจยาในวัยเด็กฉลาดมาก เดินตามเธอตลอด

เมื่อมาถึงตี้ตู การรักษาความปลอดภัยเข้มงวด เธอก็เลยจำต้องพาหลินชิงจยาไปด้วย

ต่อมาขณะที่เธอกำลังหาเหยื่อที่มีหน้ามีตารายใหม่ก็บังเอิญเจอคนตระกูลหลิน พวกเขาพบว่าหลินชิงจยามีพรสวรรค์จอมยุทธอันน่าตะลึง ต้องการพาหลินชิงจยากลับไปด้วย

แม้แต่อันโหรวจิ่นก็ยังนึกไม่ถึงว่า เธอจะได้เข้าไปในโลกจอมยุทธเพราะหลินชิงจยา

หลินชิงจยานั่งพิงเก้าอี้ไม้ ดวงตาหลุบลง พูดเสียงแข็ง “เรื่องเมื่อหลายปีก่อน แถมยังไม่ได้สำคัญอะไร หนูต้องจำไม่ได้อยู่แล้ว”

อันที่จริงเธอจำได้ดี

เธอมีความจำดี ผ่านไปสิบกว่าปีก็ยังจำใบหน้า และเสียงของเวินเฟิงเหมียนได้