ตอนที่ 36

ตอนที่ 36 ความเป็นแม่ของเธอมีไว้ประดับเหรอ

“...”

เมื่อคำพูดนี้ออกมาก็เกิดความเงียบขึ้นในห้องรับแขกทันที

คุณนายจงที่อยู่ในครัวชะโงกตัวออกมา ตวาดเสียงดุก่อนที่ผู้เฒ่าจงจะเอ่ยปาก “หว่านหว่าน อย่าพูดจาเหลวไหล”

จากนั้นก็หันไปพูดกับจงมั่นหวา “หว่านหว่านพูดเหลวไหล ไล่อ่งไล่ออกอะไรกัน อย่าไปสนใจคำพูดเด็กเลยนะ”

จงมั่นหวาฝืนยิ้ม “พี่สะใภ้สามพูดอะไรกันคะ หว่านหว่านเป็นเด็กดีขนาดนี้”

แต่ในใจกลับเดือดปุดๆ ไม่หยุด

ตอนนั้นเพราะคุณนายมู่อยู่ด้วย เธอจึงไม่ได้ถามรายละเอียด รู้แค่ว่าอิ๋งจื่อจินไปทำร้ายคนอื่น

ต่อมาก็ไม่มีสายจากทางนั้นอีก เธอจึงลืมไป

ถ้าอิ๋งจื่อจินถูกไล่ออกจริง เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

ผู้เฒ่าจงไม่พูดอะไร เขาใส่แว่นสายตาของผู้สูงอายุ หยิบโทรศัพท์มือถือแล้วค่อยๆ พูดขึ้น “ฉันจะโทรหาทางชิงจื้อ”

“พ่อคะ อย่าเป็นห่วงไปเลยค่ะ” จงมั่นหวาไม่อยากขายหน้า พูดเสียงเบา “หนูโทรเองดีกว่า”

“คิดว่าฉันไม่รู้นิสัยหัวรั้นของเธอรึ” ผู้เฒ่าจงส่ายมือ “ให้เธอโทร ฉันกลัวว่าเธอจะด่าลูกก่อนน่ะสิ”

จงมั่นหวาทั้งอายทั้งโมโห “พ่อคะ พูดอะไรแบบนั้น”