ตอนที่ 107 พ่ออิ๋งเป็นบรรพบุรุษของจอมยุทธ์โบราณ
น้ำเสียงของเธอเรียบเฉยเช่นเคย โทนเสียงไม่มีขึ้นลง
เย็นชาราวกับเมฆหมอกที่ลอยไปตามสายลม
แต่สามคำนี้ทำให้อากาศหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
เจียงหรานอึ้งอย่างแท้จริง “ทำไมเธอ...”
เขาไม่ได้บอกใครเรื่องที่เขาลงแข่งมวยตลาดมืด
อีกทั้งตลาดใต้ดินแห่งนี้คนทั่วไปไม่รู้จัก และก็ไม่มีทางมา โดยเฉพาะผู้หญิง
แน่นอนว่าซิวอวี่เป็นข้อยกเว้น เธอเองก็มักจะมาแข่งรถที่นี่
อิ๋งจื่อจินไม่ตอบ เธอพูดซ้ำอีกครั้ง “ลงไป”
คำเดียว ไม่อนุญาตให้สงสัย
ครั้งนี้เจียงหรานแน่ใจแล้วว่าเธอพูดกับเขา
ถ้าเป็นตอนปกติ เขาจะต้องโมโหใส่แน่นอน แต่ตอนนี้...
เขามองเท้าบ๊ะจ่างของตัวเอง โมโหจนทุบกำแพงหนึ่งที หน้าบึ้งเก็บไม้เท้าขึ้นมาแล้วไปยืนด้านข้าง
และก็ไม่มีเวลาให้คิดว่าอิ๋งจื่อจินรู้จักที่นี่ได้ยังไง เจียงหรานลังเลเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น
“พวกเขาไม่ใช่นักมวยทั่วไป ฝีมือโหดมาก ไม่อย่างนั้นเธอ...”
อิ๋งจื่อจินไม่หันหน้าไป “ลงไปแล้วก็หุบปากให้ดี”
เจียงหรานหยุดพูดทันที หน้าบึ้งยิ่งกว่าเดิม
เขานึกถึงครั้งที่สองที่สู้กับอิ๋งจื่อจิน เขาแพ้อย่างราบคาบ
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com