0569 ฝ่าบาทซาลาเปา

บทที่ 569 ฝ่าบาทซาลาเปา

จัดการสินสงครามเสร็จสิ้น จินเฟยเหยาก็กินซาลาเปาไม่กี่ลูกสุดท้ายหมดและกลับไปพร้อมราชันเหวินอย่างเบิกบาน ส่วนราชันเหวินไม่พูดไม่จามาตลอดทาง บางครั้งบางครายังจ้องมองจินเฟยเหยา มองอยู่ครู่หนึ่งก็เร่งรุดเดินทางเงียบๆ ต่อ เรื่องนี้ทำให้จินเฟยเหยาไม่สบายใจ มองไปมองมาคือคิดจะทำอะไร!

ดังนั้นนางจึงถามอย่างไม่พอใจ “มองอะไร มิใช่ไม่เคยเห็นสักหน่อย!”

“ต่อไปเจ้ามีแผนการอะไร?” จู่ๆ ราชันเหวินก็เอ่ยปากถาม

“แผนการ? แผนการอะไร แน่นอนว่าเล่นสนุกกับเจ้า” จินเฟยเหยาหัวเราะหึๆ

ราชันเหวินกลับเบือนหน้าไปกัดฟันกรอดๆ อย่างเดือดดาล จากนั้นหันหน้ามาเอ่ยว่า “ข้าหมายถึงต่อจากนี้ เจ้าจะเฝ้าอยู่ที่นี่ต่อหรือ?”

“แน่นอนว่าไม่ รอเรื่องที่นี่สงบลงแล้ว ข้าจะให้ราชันพยัคฆ์เงินส่งคนมา พวกเราสองคนก็จะเร่ร่อนด้วยกันไปจนสุดขอบฟ้า” จินเฟยเหยาหรี่ตายิ้มแย้ม

“อะไรนะ?” ราชันเหวินมองนางอย่างฉงนสนเท่ห์ “พวกเราสองคนเร่เร่อนไปจนสุดขอบฟ้า! ข้าจะคาดเดาว่าเจ้ากำลังยั่วยวนข้าอยู่ได้หรือไม่?”