ตอนที่ 1271 การต่อสู้ของกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานกลายเป็นมังกรที่ลอยอยู่บนท้องนภา
เขาไม่ฟังเสียงร้องที่อยู่ไกลลิบของสัตว์ประหลาดอีกต่อไปขณะรอเงียบ ๆ
“เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า” เขาถามด้วยจิตเทพ
“มันกำลังมา อย่ารีบร้อน”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานตอบรับขณะสูดบะหมี่เข้าไป
ขณะกำลังกินดีอยู่ดี เข้าคว้ากระป๋องขึ้นมาแล้วดื่มเข้าไปหนึ่งอึก
“ช่างเป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยม ควรค่าแก่การได้รับการคุ้มกันจริง ๆ …”ปลาเค็มกู่ฉิงซานชื่นชม
กู่ฉิงซานไม่ทนฟังอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า “ข้าต้องฆ่าสัตว์ประหลาดนั่น เรื่องนี้สำคัญกับข้ามาก เจ้าช่วยรีบสักหน่อยได้หรือเปล่า”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานจิบเบียร์ในมือหมดก่อนเช็ดปากแล้วกล่าวว่า
“เอาล่ะ ลุยกันเลย”
หลังจากพูดจบ เขาหยิบสมองจักรกลส่วนตัวออกมาแล้วเรียกหน้าต่างระบบภาพโฮโลแกรมขึ้นมา
ดนตรีของเกมดังขึ้น
ปลาเค็มเริ่มปรับความลับเกมด้วยวิธีพิเศษ
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกระทำเช่นนี้ กู่ฉิงซานไม่สบายใจจนอดที่จะถามไม่ได้ว่า “นี่ เจ้าจะทำแบบนี้จริง ๆ หรือ”
“นอนหลับ กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและดื่มเบียร์ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องทำ ส่วนรายละเอียดของเกม ข้าสามารถหยุดเมื่อไหร่ก็ได้” ปลาเค็มกู่ฉิงซานตอบ
ตอนนี้ ในหมอกสีดำ ผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิตเคลื่อนไหวก่อนถ่ายทอดคำสั่ง
“มหาสมุทรที่กลืนกินมังกรเอ๋ย ศัตรูของเจ้าคือมังกร ไป ฆ่ามัน กินมัน!”
“ได้ ข้า… ยิน… ดี… ยิ่ง”
เสียงตอบรับหมองหม่นดังขึ้นทุกหนแห่ง
ตูม!
ตูม!
ตูม!
ปฐพีสั่นไหว
ดูท่าในหมอกสีดำ บางสิ่งที่ใหญ่และหาใดเปรียบกำลังเดินไปด้านนอกทีละก้าว
ในเวลาเดียวกัน ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าวว่า “เพื่อทำให้เจ้าโล่งอกในสิ่งที่จะทำ…”
เขายื่นนิ้วออกไปแล้วชี้ไปที่นอกหน้าต่าง
พลังงานดาบเย็นเยือกพุ่งออกจากหน้าต่าง ระเบิดใส่ความว่างเปล่า เผยให้เห็นฉากปั่นป่วนนอกโลกให้ทุกคนเห็น
ปราณดาบเคลื่อนผ่านท้องนภา มันจมเข้าสู่ส่วนลึกของหมอกสีดำ
หลังจากนั้น เสียงคำรามสะเทือนปฐพีดังขึ้น
ครืนนน!
ขุนเขาสั่นสะเทือน!
บางสิ่งตกลงสู่พื้น
หมอกสีดำไม่กระจายอีกต่อไป ความเงียบระหว่างสวรรค์และปฐพีกลับมาดังเดิม
กู่ฉิงซานมองดาบเล่มนี้ ในที่สุดก็โล่งอกแล้วกล่าวว่า “วิชาดาบดี ถ้างั้นข้าไปล่ะ!”
“อืม ไปเลย” ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าว
กู่ฉิงซานบินออกไปทางหมอกสีดำก่อนหายไปจากสายตาของทุกคนในพริบตา
“ดูสิ มังกรนั่นเข้าไปในหมอกสีดำแล้ว!”
“มันจะไปสู้กับสัตว์ประหลาดเหล่านั้น!”
“ฮ่า ๆๆ มังกรตัวนี้คือนักบุญผู้มาโปรดของโลกพวกเราจริง ๆ !”
“เผ่าพันธุ์มังกรน่าทึ่งจริง ๆ !”
ทุกคนตะโกนด้วยความตื่นเต้น
ขณะอยู่ในปราสาท ปลาเค็มกู่ฉิงซานหดนิ้วกลับเพื่อเล่นเกมต่อ
“เอาล่ะ ในเมื่อเขาปลอดภัยอยู่แล้ว แถมเกมนี้ปรับเป็นโหมดเล่นสองคนแล้วด้วย เจ้าอยากเล่นด้วยหรือเปล่า”
เขาถามซานไห่ชีเสีย
“ไม่ ในสถานการณ์แบบนี้ ข้าไม่มีอารมณ์มาเล่นของแบบนี้หรอก” ซานไห่ชีเสียตอบอย่างเย็นชา
…เขาเพิ่งกินและดื่ม นอนและเล่น แต่กลับเชี่ยวชาญวิชาดาบทรงพลังขนาดนั้น
“โลกนี้มันไม่ยุติธรรมจริง ๆ ” ซานไห่ชีเสียได้ยินเสียงเกรี้ยวกราดของนาง
“โห ไม่ยุติธรรมยังไงล่ะ” ปลาเค็มกู่ฉิงซานถามอย่างไม่ใส่ใจขณะจ้องภาพโฮโลแกรม
ซานไห่ชีเสียกลอกตาแล้วพลันตอบว่า “บัญญัติของเจ้าทรงพลังมาก เจ้าโหลดมันให้ข้าด้วยได้หรือเปล่า”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานดูเขินอายเล็กน้อยแล้วตอบว่า “เออ เรื่องนี้… ข้าเกรงว่ามันจะดูถูกเจ้านะ”
ซานไห่ชีเสียเงียบ
“ทำไมล่ะ เป็นเพราะข้าเกียจคร้านไม่พอหรือ” นางถาม
“ไม่ใช่ มีเพียงคนที่ทนทานที่สุดที่จะไม่คลุ้มคลั่งหลังจากโหลดมันเข้าไป… ขอโทษด้วย ที่จริงข้าไม่อยากชมตัวเองหรอกนะ แต่นี่คือความจริง” ปลาเค็มกู่ฉิงซานตอบ
ซานไห่ชีเสียพ่นลมออกจมูกและกำลังจะพูดบางอย่าง ทันใดนั้นนางพลันหุบปาก
นางมองกลับไปที่แผ่นหลังปลาเค็มกู่ฉิงซานเงียบ ๆ
ขณะมองจากด้านหลัง นางเห็นปลาเค็มกู่ฉิงซานกำลังนั่งอย่างสง่างามเพื่อเล่นเกมอย่างสงบ
แต่มันมีบางอย่างผิดปกติเสมอ…
นางพลันหยิบกระดิ่งสีม่วงออกมาแล้วถือไว้ในมืออย่างเบามือก่อนหันหน้าไปทางปลาเค็มกู่ฉิงซาน
กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง
กระดิ่งสีม่วงขยับเล็กน้อยจนเกิดเสียงเสนาะหู จากนั้นก็กลับสู่ความเงียบ
หลังจกาผ่านไปหลายอึดใจ
กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง
กระดิ่งสีม่วงดังขึ้นอีกครั้ง
หลังจากผ่านไปหลายอึดใจ
กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง!
กระดิ่งสีม่วงสั่นไหวอีกครั้ง
ซานไห่ชีเสียถอยกลับมาเล็กน้อย สีหน้าเปลี่ยนไปแล้วกล่าวว่า “มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ทำไมเจ้าถึงตายสามครั้งหลังจากผ่านไปสามอึดใจได้ล่ะ”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานหันกลับมามองนางด้วยความประหลาดใจ “หืม การทำงานของกระดิ่งเป็นแบบนั้นหรือ เจ้าถึงกับสังเกตเห็นสินะ”
ตอนนี้ เสียงดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แสดงความยินดีดังมาจากภาพโฮโลแกรม
“เดี๋ยวนะ ข้าผ่านแล้ว” ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าว
หลังจกาพูดจบ กระดิ่งสีม่วงในมือของซานไห่ชีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง
ครั้งที่สี่!
เพียงแค่เวลาสั้น ๆ เขาตายไปแล้วสี่ครั้ง!
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน” ซานไห่ชีเสียถามอีกครั้ง
“ไม่อะไรนี่ แต่ทุกครั้งที่ข้าทำภารกิจปลาเค็มเสร็จสิ้น ข้าจะถูกโยนเข้าสู่มิติและเวลาอื่นโดยบัญญัติ” ปลาเค็มกู่ฉิงซานตอบ
“มิติและเวลาอื่นหรือ” ซานไห่ชีเสียถามด้วยความสับสน
“ใช่ บัญญัติจะเลือกวันสิ้นโลกที่ยากที่สุดจนข้าไม่สามารถอยู่รอดได้ มันโยนข้าเข้าสู่สภาพแวดล้อมดังกล่าวเพื่อให้ต่อสู้จนตัวตาย” ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าว
ซานไห่ชีเสียตกตะลึงแล้วพึมพำว่า “ถ้างั้นเจ้าก็กำลังต่อสู้กับวันสิ้นโลกอยู่น่ะหรือ”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานตอบว่า “ช่างมันเถอะ ยังไงก็ตาม หลังจากข้าตายแล้ว ข้าจะกลับสู่ความเป็นจริง”
ซานไห่ชีเสียส่ายหน้าแล้วกล่าวด้วยความไม่อยากเชื่อว่า “แสดงว่าเจ้าไม่ได้ดูสบายอย่างที่ตาเห็น แต่ได้รับโอกาสเข้าสู่วันสิ้นโลกทุกครั้งเพื่อสู้จนตัวตายตลอดอย่างนั้นหรือ”
“นี่เป็นเรื่องปกติ ความท้าทายของความเพียรเป็นเพียงเงื่อนไขพื้นฐานที่จะแข็งแกร่งขึ้น ความจริง ไม่มีอะไรที่เจ้าสามารถทำได้จนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้ ถ้าเจ้าต้องการพละกำลังเพื่อเปลี่ยนบางสิ่ง เจ้าต้องต่อสู้อย่างหนักหน่วง…”
“เหมือนกับช่วงเวลาที่เจอในวันนี้”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าวอย่างสงบจนจบก่อนคลิกแสงและเงาของโฮโลแกรม
ดนตรีดังขึ้น
เกมใหม่เริ่มขึ้นแล้ว
…
อีกด้าน
มังกรสีดำที่ปกคลุมท้องนภาและดวงตะวันพุ่งเข้าไปในหมอกสีดำก่อนกลายเป็นแมวสีส้มทันที มันวูบไหวในความว่างเปล่าแล้วพลันหายไป
เปลี่ยนเป็นจักรพรรดิส้ม เงาภูตผีแห่งราตรีมายา หยกไร้ข้อบกพร่อง…
ความสามารถจำนวนมากทำงาน!
แมวงสีส้มตกลงพื้นแล้วเริ่มบินไปข้างหน้าทันที
ความผันผวนพลังงานขนาดใหญ่ที่ปะทุขึ้นในการต่อสู้น่าทึ่งจนไม่สามารถซ่อนความรู้สึกเอาไว้ได้
ในหมอกสีดำ สัตว์ประหลาดจำนวนมากปีนขึ้นมาจากหลุมศพขณะขยับช้า ๆ ไปทางเมือง
“ทำลาย… ให้หมด…”
สัตว์ประหลาดพึมพำ
แมวสีส้มเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดเหล่านี้ มันกระโจนออกไปแล้ววิ่งผ่านพวกมันอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ มันไม่สนสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกเหล่านี้แล้ว
…มันอยากหาผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิตเพื่อสังหารอีกฝ่ายให้ได้!
การกระทำของแมวสีส้มรวดเร็วดุจเงา มันไปได้ระยะไกลเพียงแค่ไม่กี่อึดใจก่อนค่อย ๆ ทิ้งห่างสัตว์ประหลาดเอาไว้ด้านหลัง
ทันใดนั้น ด้านหน้าพลันเจิดจ้า!
แมวสีส้มผ่านหมอกสีดำจนมาถึงถิ่นทุรกันดารรกร้างอีกครั้ง
“สัตว์ประหลาดในความว่างเปล่า ทำไมถึงทำงานให้กับวันสิ้นโลก!”
เสียงคำรามของเทพราชาสัตว์อสูรสั่นสะท้านไม่มีสิ้นสุด
แมวสีส้มมองรอบข้าง
เขาเห็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยหนามชั่วร้ายยืนอยู่บนหลุมศพสูง…
มันคือผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิต!
ตรงข้ามมัน สัตว์ประหลาดในสุสานกระจัดกระจาย หลายตัวกลายเป็นซากศพขณะแน่นิ่งอยู่บนพื้น
เทพราชาสัตว์อสูรยืนอยู่หน้าสัตว์ประหลาดทั้งหมดขณะเผชิญหน้ากับผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิต
หางของแมวสีส้มชูชันขณะก้าวไปข้างหน้าเงียบ ๆ จนมาถึงที่ลาน
มันปีนขึ้นไปบนหลุมศพ ย่อตัวอยู่หลังสัตว์ประหลาดแห่งความว่างเปล่าตัวหนึ่งเงียบ ๆ เพื่อรอคอย
…ทันทีที่มีโอกาส มันจะทำการโจมตีถึงตาย
……………………………………………………….