Finally!

Smith's POV.

"T-tangina.." Napaos kong sigaw.

Sobrang taas pala ng binabaan namin. Sampung minuto ata ang lumipas o higit pa ay nasa himpapawid pa kami.

Wala na rin akong ganang sumigaw at ang kasama ko naman ay parang tuwang-tuwa pa na malapit na kami makita idol ko na si Lord. Isinara ko nalang ang aking mga mata kesa makita kung paano ako madead.

Flammia's POV.

I wasn't nervous at all. In fact, I can't believe how stupid this boy is. Hindi ba niya nakita ang bababain namin? Siguro sa sobrang tanga niya ay mas pinili niyang tuluyan na siyang kunin ni Papa God kesa makapasok sa Au Acad.

Tinignan ko ulit ang bababain namin at hindi nga ako nagkakamali. There's a jelly thingy on the ground. Meron ding tao na nakaabang sa gilid ng jelly. May ginawa sila sa jelly at nagulat ako dahil parang nagkaroon ng buhay ang jelly. Nagkaroon ito ng ilang buntot sa ilalim ng jelly. Turning it into a jellyfish.

Lumipad ang jellyfish nang hindi ko alam kung paano pero basta ay lumipad. Hanggang sa sinalo niya kami gamit ang ulo niya. Ang lalaking tanga ay binuksan na ang mga mata at halos kagaya sa reaksyion ko ay hindi siya makapaniwala sa pinaglandingan namin.

"Huh? Saan tayo bumaba? Huh? Nasa langit na ba tayo?"

"Nasa itaas ng.. jellyfish." Kumulo ang kaniyang tyan sa huli kong sinabi. "Don't even try to eat the one who saved you." Sumimangot siya pero sandali lang yun at ngumiti saakin. I raised one of my brows. What the hell?

Pumunta siya sa gilid ng ulo. He stared the ground in awe. I was wondering what did he saw when he called me. Tumabi ako sakaniya at umangat ang gilid ng labi ko dahil sa ganda ng bababain namin.

A castle that's filled with rose and vines. There is a big fountain on the middle of the castle that's made out of gold. There are a lot of people who's wearing a uniform on the ground. There's no mistake about this place.

"This is the Aurarius Academia!" The Stupidboy said. I nodded at him. Where expert thieves are alive.

Napawi ang aking ngiti sa labi ng may napapansin na kakaiba. Napansin yun ni Kaizen.

"Sa tingin mo hanggang saan aabot ang jellyfish na 'to?" I asked.

"Huh?"

"Nevermind." As expected, wala siyang alam sa mangyayari saamin. Hindi na tuloy ako tumingin sa baba dahil napuno na ng isip ko kung paano kami bababa.

Ilang sandali ang pagmasdan ko sa itaas ng langit at napansin ko na paliit ng paliit ang jellyfish. Hanggang sa tuluyan na nga itong maging jelly nalang katulad ng nakita ko kanina. The jelly deflated and of course, we were flying. Napunta kami sa gubat ng walang nasasaktan dahil ang jelly ay naupuan namin.

Kaizen were passed out.

Hindi niya siguro inexpect na mangyayari yun.

"So you two are safe." Lumingon ako sa likod namin dahil sa lalaking nagsalita. A smirk were visible on his lips. Dumekwatro ang upo niya sa bato at napunta ang tingin sa Kaizen na nawalan ng kaluluwa.

Suddenly I cover Kaizen with my whole body. Just like a mother cat who's protecting her son. I feel responsible for agreeing with Kaizen. That's why I need to protect him, even though he's totally a madman.

"Who are you?" I asked.

Mabilis siyang nawala sa paningin ko at halos ikakaba ko yun. He appeared infront of me. Ang bilis!

"I'm someone who can make this Academia peaceful. How bout you, Miss? Who are you?"

Huh? Ano daw? Sino daw siya? Hindi naman ata yun ang tinatanong ko eh. Napabuntong hininga ako. I'm disappointed on how this world turned out to be. Are people this stupid nowadays?

He chuckled. Dahil sa mailiit niyang tawa ay naamoy ko ang amoy sigarilyo niyang hininga. Nakalimutan kong sobrang lapit ng mukha niya saakin na umaabot sa punto na naamoy ko na ang hininga niya. Nagulat ako sa susunod niyang ginawa at hindi ko mapigilan mapatili ng malakas.

Smith's POV.

Ang ganda.

Kitang-kita ko ang repleksyon ko sa malinaw na tubig at ang daming mga paro-parong nagsiliparan. Ang ganda din ng pamulaklak ng mga bulaklak at kitang-kita na may tama itong enerheya ng araw.

Ipapasiya ko sana na dito nalang ako hanggang buhay ng may narinig akong tili ng isang babae. Halos matandaan ko na kung ano ang nangyari saakin.

Shit, nakapunta ako sa River of Styx?! Isinuntok ko ang aking sarili at napabangon ako sa kinahihigaan ko na kasing lambot ng ulap. Nakita ko si Perena na nasa ilalim ng isang lalaki na may maliit na bigote.

"Ugh! Kadiri ka!" Sigaw niya. "Bitawan mo ko!"

Kinuha ko ang isang pirasong bato sa tabi. Binato ko yun sa lalaking may bigote at tumama sa kaliwa niyang mata. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan si Perena dahil pumunta sa mata niya ang kamay niya. Pumunta sa tabi ko si Perena at pinunasan ang basa niyang pisnge gamit ang palad niya.

"Anong nangyari?"

"Dinilaan niya ako." I felt disgusted by only imagining it. Mukha ring mas matanda 'tong lalaking may bigote. Gusto ba niya sa mga batang babae? Kadiri naman siya. Wala ba siyang asawa o anak?

"I only did that because I couldn't stand how beautiful you are. You know, I have a thing for young and pretty girls." The old guy said. Perena and I looked at each other. "That's why I always thank god for creating cute and pretty girls. Every generation to generation they're always prettier and prettier."

"Disgusting." Perena and I said in a disgusted look. His smile faded.

"We shouldn't waste time to a guy like him." I nodded to Perena as a aggrement.

"You're right. Let's go find the headmaster office." Tumayo kami sa jellyfish na tinulungan kami kanina at iiwanan na sana namin ang lalaking may bigote nang nagsalita siya.

"Wait!"

"Why should we wait for you, dumbass?" I laughed at Perena for badmouthing the old guy.

"Hindi niyo ba ako tatanungin kung sino ako?"

"You already said who you ar-"

"Sino ka?" Kumunot ang noo ko sa pamamaraan ng tingin ni Perena.

"I'm Cyprus Slovenia Gunner. I may not look like it but I'm the Miss Headmaster assistant."

"Ahh. Sige. Bye, Cyprus!" Kumaway ako sakaniya at tutuloy na sana sa paglalakad ng pigilan niya ulit kami.

"Wait!" I turned to him, now pissed.

"Ano?!" Nakita ko ang pagbuntong hinunga ni Perena sa gilid. Napailing siya sa'kin. Tila sinasabi na maniwala sa mga sinasabi ng lalaking may bigote.

"Sa office kayo ni Miss Headmaster pupunta diba?" Tumango ako. "She saw you falling into the Mountain Whale so she ordered me to help you with KellyFish."

"KellyFish?"

"Yung jellyfish siguro na tumulong saatin." Tumango ang lalaking may bigote kay Perena at nakita ko ang paghugis puso ng mga mata niya. Siraulo ba 'to?

"Eh yung Mountain Whale?"

"Yung bundok na hinulogan natin pero hindi ko alam kung bakit ang tawag ay Mountain Whale. Hindi naman mukhang Whale ang bundok na yun."

"Pansin ko lang, ang dami mo atang sinasabi ngayon?" I whispered.

"What?"

"Wala.."

"Umakyat kayo sa hagdan diba?"

"Yes. How did you know?" Umupo ako sa damo habang nakikinig sa dalawa.

"We were watching. The monkey have a camera in their left eye. So we know what you two were doing."

"Ah! So you were just watching us when we we're almost get killed by the mga monkeys?! That's unfair!"

"The world is, Kaizen."

"The stairs that you two went up are in the stomach of the whale. On the very top of the mountain there are a river where a baby whale lived. They say that the baby whale is the reincarnated of the Mountain Whale when he was still alive or the baby whale is the child of Hemile."

"Hemile?"

"The name of the whale."

"So the whale are alive and turned into a mountain?"

"Unfortunately , yes. Some people who live near the Mountain said that they hear Hemile heartbeat every new year. The monkey guard Hemile whenever some tourist visit Hemile. But they also say that it was the baby whale smashing their head on the bottom of the mountain. Well, who knows what's in that top of the mountain."

"Heartbeat? When Hemile turned into a mountain?" Bulong ni Perena sa sarili niya habang naglalakad kami. Nasa unahan namin si Cyprus, ginagabay kami papunta sa headmaster.

"Pag buhay kaya si Hemile, ilan taon na siya sa tingin mo?"

"Probably they're alive a centuries ago."

"Eh ikaw Cyprus?"

"Huh?"

"Ilan taon na anak mo?" Tumawa siya sa tanong ko kahit wala naman na kakatawa. Si Perena naman ay walang pakialam sa usapan namin ni Cyprus.

"Around your age probably."

"Wow. So meron nga."

"Wow? Mukha ba akong binata na walang anak?"

"Hindi. Akala ko tumanda kang mag-isa lang sa buhay." Lumapit ako ng kaunti kay Perena para bumulong. "Isipin mong may papatol pa pala sa kaniya."

Perena smiled a little. "Katamtaman lang naman ang kapangitan niya."

"Grabe ka ha."

"You shouldn't be the one to talk." Huminto siya pero ako ay patuloy naglalakad kaya naman ay nasubsob ako sa likod ni Cyprus.

"Aray! Bat ka biglang tumigil?!"

"We're here."

Tinignan ko ang nasa harapan niya at halos mabulag ako sa liwanag ng ginto. Lahat ata ng gamit nila dito ay ginto. Mabuti at hindi sila nabubulag. Ang sakit sa mata! Isama mo pa yung mga rosas at mga ugat na nakapalibot sa pinto na gawa rin sa ginto.

"Looks like you two are still not use to the light of gold. Well it doesn't change anything if your used to or not. Let's get inside and see Madam."

Gaya ng sabi niya ay binuksan niya ang pinto at halos ikinakahinga namin ng maluwag ni Perena ang nasa loob ng opisina. Mukhang luma ang interior design dahil panay gawa sa kahoy ang mga gamit. Pumasok kami at naramdaman ko ang lamig ng AC. Isinara ni Cyprus ang pinto.

"Cyprus? Your already back?"

"Yes, Madam." Gaya kanina ay nakikita ko nanaman ang hugis puso niyang mga mata.

"How are they? Are they safe?" Tinignan ko ang babaeng nasa harap.

Mahaba at kulot ang kulay dilaw niyang buhok. Ang kaniyang mga mata naman ay kasing kulay ng bato na ruby. Kasing puti niya din ang papel na nasa gilid niya. Wow. Hindi ko alam kung nakabalik ba ako sa River of Styx dahil may nakikita nanaman akong liwanag sa harap ko.

"Yes, Madam! They are one hundred percent safe!"

"Good work, Cyprus!" Ngumiti ang babae sa harap at binigyan niya ng thumbs up si Cyprus na halos maubos ang dugo sa kakanosebleed. Baliw.

"Mister Smith."

"Huh?"

"Congratulations for passing on our 3 test. You too, Miss Perena. You are now one of the student of Aurarius Academia."

"Huh?! 3 test?"

"Huh? Hindi po ba sinabi sainyo ni Cyprus?" We both glared at Cyprus, who is busy simping for the headmaster. Umiling kaming dalawa ni Perena.

"Una," Itinaas niya ang isa niyang daliri. "We test on how can your knowledge take. Nakapasa naman kayong dalawa. Pangalawa," Itinaas niya ulit ang isang daliri, kaya naging dalawa na. "Kung kaya niyo ba ang mga malalakas na kalaban. Hindi niyo nilaban ang mga unggoy pero magaling naman kayong tumakas at pangatlo," Tatlong daliri na ngayon ang nakataas. "Kung nahanap niyo ba ang Academia."

Sinabi sakin ni Ali na wala daw na exact location ang Au Acad kahit sila Tita ang may ari. Wala naman kasing kwenta ang mga kapatid ni Papa eh.

Nakapangalan lang sa mga Smith ang Au Acad pero hindi naman sila ang headmaster kaya wala rin. Taga linis lang sila ng gulo kasi aso sila ng gobyerno. Ayaw nilang madumihan pangalan nila sa nangyari sa nakaraan. Mabuti at pinagbigyan pa sila. Ang tanga nila sa part na yun dahil wala parin kwenta pamilya namin hanggang ngayon. Maliban kay Papa na palaging masipag sa trabaho.

"I heard that there is no exact location of your academia, is there a reason behind it?" Perena asked.

"I like girls even more when they are curious," Cyprus interrupted. He tried to hold Perena hands when umusog siya palapit sa'kin. Nawala ang ngiti sa labi ni Cyprus.

"We actually don't know. I'm a headmaster for about ten yeas now but I still don't know." She chuckled, "There are people who knows but they keep their mouth shut because they said that there's a curse when you ask why the academia always traveling across the country." Tinakpan ni Perena ang bibig niya.

"Sino naman sila?"

"Ang mga professor dito na ilang taon nang nagtatrabaho." Ngumiti siya saamin. "Some of them will be your professor that you will meet, next week."

May inilahad siyang papel saaming dalawa. Binuksan namin yun at nakita ko ang schedule namin. Pareho kami ng adviser, oras at subjects ni Perena. Dahil nanaman siguro ito sa koneksyon ko sa pamilyang Smith. Nakita ko rin ang mapa ng Academia.

"That will be your schedule for next week. I am sorry but I have a call right now. Can you escort them for me, Cyprus?"

"My pleasure, Madam!" Ikinuha ni Cyprus ang bag namin at inilagay sa trolley. Siya ang nagbubuhat habang kaming dalawa ni Perena ay pinagcocompare ang pagkaiba sa mga ibang subject. Lumabas kami sa office ng headmaster.

"You two will be pairing in a dorm. The dorm room are 555 and the passcode is 0214." May ibinagay siyang susi sa aming dalawa and after that, he explained how this Academia work. "Every end of the month you will be receiving tests for becoming an official thief or what we called Clepta. Many passed sometimes and many failed, it's all up to the examiner's mood if you'll pass or fail,"

"What? That doesn't any make sense.." Angal ni Perena sa sinabi.

"Ganito yun, diba babae ka tapos kapag may gwapong isusuri mo sa exam na yun, easy pasado na siya dahil naakit ka niya sa kagwapohan mo. Tama ako di'ba, Cyprus?" I proudly said.

"What you're saying is totally nonsense." Perena whispered.

"Hmmm, it will add a point I guess,"

A side of my lip rose up and wink at Perena, as a joke. "See?" I whispered back. She just rolled her eyes on me and continue to what Cyprus are saying.

"Here's a tip from me.. do-"

"We don't need it." I cut him up. Cyprus were shocked and as well as Perena. Huh? Bakit pati din siya ay gulat?

In my surprise, Perena hold my collar of my polo with her two arms and he shook me fast. I got dizzy because of it. May sinasabi si Perena na tanga, kailangan natin yun, gusto ko pa maging Clepta, at iba pa na hindi ko na maintindihan dahil sa pagkahilo. Nang napagod ay binitawan niya ako ng hinihingal.

Cyprus chuckled.

"Sorry, we actually need your tip to survive here." I don't know if it was hallucination but I can totally see how his eyes turned into a shaped like heart. Or maybe I'm not, since I already saw it earlier.

"If you want to be passed you need to entertain them. Just like how you entertain me, M'lady!" Cyprus were about to cuddle at Perena when she avoided him.

Hindi ko mapigilan mapangiti dahil sa pagiging sobrang lalaki ni Cyprus. Ngayon alam ko na kung bakit may pumatol sakaniya. He is very the standard. Hindi siya manloloko sa'yo. Yap! Very loyal, indeed.

Kaya pala napagkamalan ko siyang aso nung una kong kita sakaniya. Saktong-sakto at narinig kong dinilaan niya cook ko.

"Yun lang?" Tanong ni Perena.

"Oh, and they don't want you to smile. Some of the student who passed were disappeared and they also got some strange sickness. I'm also one of the examiner but I don't know what's causing it. I'm assigned as..."

Umalis ako doon dahil wala akong gana makinig sa buhay ng iba. Ang boring din ng buhay nila. Katulad ng buhay ko this past 20 years. I sighed, and look at the ocean infront of me.

Ewan ko, dito kami dinala ni Cyprus eh. Nasa beachside daw ang mga dorms. Isipin mong kasama ng Academia ang dagat at sand na nasa harap at inaapakan namin ngayon. Walang naliligo dahil delikado daw at nahuhulog ang tubig sa cliff na nakita namin kanina.

"When you successfully passed the one year test, people can keep calling you a Clepta until your ears can explode. It's crazy I know, but the students tears, sweat and blood that they worked hard in the one whole year are all worth it in the end."

I didn't even realize that they both catch up. Kung hindi lang sa boses ni Cyprus ay hindi ko pa malamayan. Nauna ulit ako sakanila dahil ayaw kong pakinggan ang explanation ni Cyprus.

No offense but I get tired of his voice. It gets annoying and annoying everytime he speaks. Bakit kaya? Mukha naman ayos lang si Perena. I wonder how the Headmaster had a patience on him? Sa paraan ng pagsasalita niya ay alam ko na nakakairita siya at ginawang katuwaan ang mga babae kapag walang magawa.

Umupo ako sa isang bato at pinagmasdan ang papalubog na araw. The skies were mixed of yellow, orange and pinkish red. I loved the sunset before. But now i can't look at it without remembering-

"And here we are!" Naputol ang isisipin ko nang sumigaw si Cyprus. Again with his voice.

Nasa likod ko sila at nakita ang tapat ng isang tahanan na kasya manirahan ng tatlo o apat na tao. The house were made out of bamboo stick making it look like a bahay kubo.

"Walang teknolohiya ang nakalagay diyan dahil nirerespeto namin dito ang privacy ng mga estudyante maliban sa pinto para sa sekyuridad." Biglang may malakas na nagvibrate sa bulsa ng kaniyang slacks.

"I'm sorry I can't afford to introduce to your dormmates since Madam need me on her side. I hope that you'll enjoy here at our academia and let fate meet us again." Mas mabilis pa sa kidlat ay nawala siya sa aming paningin.

Pumunta kaming dalawa sa harap ng sinasabi niyang pintuan. Hindi ko siya pinaniwalaan sa sinasabi niya na walang teknolohiya ngunit may technology nga talagang nakakabit sa pintuan. Kumatok si Perena. Halos mapatalon kami ng biglang may sumipol sa gilid ng pintuan namin.

"Kayo ba ang bagong estudyante? Ano muna pangalan ni Miss Ganda sa tabi mo, Smith? Bigay mo pangalan niya at papasukin ko kayo.." Narinig ko ang isang pagtawa sa background. Nilingon ko si Perena na mukhang iritado na. Ilang lalaki na ba ang napalapit ng babaeng 'to?

"Perena Magan-" Sasabihin kona sana ang apelyido ni Tanda ng naalala ko na iba pala ang ginagamit niyang apelyido.

"Flammia.. Perena Novara Flammia." Siya ang sumagot.

May irita at galit na bakas sa boses niya habang nakatingin saakin. Humawak ako sa dibdib dahil parang pinilit ko siya na sabihin buo niyang pangalan. Nabaling ang atensyon namin sa biglang pagbukas ng pintuan sa harap namin.

Halos mahulog ang panga namin sa sahig dahil sa taong nasa harap namin.

"C-c-c-cyprus?!" Humakbang ako ng ilang distansya. "May anak siya?!" Huh? Pero hindi ba ang sabi niya ay may anak siya? Sa pagkakatanda ko ay nasa edad daw namin siya. Siya yung ibig niyang sabihin?! No way! Cyprus 0.2?! Pero pwede ding yes way dahil parehong pareho ang itsura nila.

Just like Cyprus, he had a chocolate fudge hair colour. Kasing puti niya ang kulay ng vanilla ice cream at ang pinagkaiba ata nila ay dahil mukhang malambot si Cyprus at ang lalaki naman ito ay mukhang agresibo.

"Wag niyo kong itulad sa lalaking yun." He's cold stare change when he look at Perena. "Halika na, M'lady." Katulad ni Cyprus ay naging hugis puso ang mata niya. "Pinanganak ata ako para hintayin ang araw na makilala kit-" Hindi natapos ang sasabihin ng lalaki dahil nilagpasan lang siya ni Perena. Katulad ng ginawa niya sa tatay niya.

"What a bunch of creep.." Perena said. Pumasok ako.

"Anak ka talaga ni Cyprus? Ano pangalan mo?" I asked but instead of giving me an answer he coldly stared at me.

"Why are you so interest about that man? Do you have a crush on him? If yes then you have a bad taste about men, but I guess be who you are."

"Huh? Pinagsasabi mo? Gusto ko lang magtanong. Ba't ang laki ng galit mo sa'kin? Gusto mo ba suyuin kita, huh?" I saw how his face turned into a disgusted look. Katulad ng nasa mukha ko ngayon. Kung hindi lang sumingit si Perena at magtanong kung may gusto ba akong kainin ay baka nagsimula na kaming mag-away ni Mister Sungit.

"Toast!"

"Ikaw gusto ko, Miss Perena!"

"Huh? Sino ka ba?"

"I'm Casius Ryder Gunner. The Cyprus that you met are my uncle!"

Wow. Halata kung sino ang favourite. Pero..

"Ang badoy ata ng apelyido nila.." Wala sa sarili kong sabi. Nakita ko pag-alab ng mga mata ni Casius Ryder Gunner a.k.a Mister Sungit sa ibang paraan. Hindi ko alam kung bakit bigla akong pinagpawisan ng malalala.

"Ikaw nga Smith, e! Nakita ko Mama mo sa internet! Isipin mong nahulog ang dyosa na yun sa isang ulupong..!" Blah blah blah.

"Oo na! Sorry na! Huwag ka na ngang magalit! Dulot lang yun ng gutom. Hindi ko naman alam na nasabi ko pala ng malakas yun. Ang astig pakinggan apelyido niyo, kaya please! Perena dalian mo at mamatay na ata ako sa gutom!"

Mas lalo akkong niyugyog ako ni CRG a.k.a Mister Sungit.

"Anong connect nun doon?! At iniutusan mo ba ang diwata kong g@g0 ka?!" Natigilan kami dahil sa biglang paglabas ng isang babae sa harap namin. Nakatapis lang siya at basang basa ang mahaba niyang buhok. Nakita ko ang pag-iba ng kulay ng pisngi niya.

"Casius! N-nakabalik ka na pal-"

Kaso naputol ang sasabihin ng babae dahil biglang nanosebleed si ugok.

"Ate, kung ako sa'yo diyan nalang ako magbihis sa loob ng banyo." Tumayo ako at pinunasan ang mga laway ni Mister Sungit sa mukha. Kadiri naman.

"May tissue ba diyan? Perena!" Wala akong nakuhang sagot kaya pumunta nalang ako para ako ang kumuha. Habang papalapit ay naamoy kona ang bango ng butter. Sa kawali kasi siya nagluluto kaya naamoy ko pa kanina.

Ilang minuto ng nakarecover si Mister Sungit at nakabihis na din ang babae. Pumunta silang dalawa sa kusina at nakikain sa luto ng cook ko. Hinayaan kolang sila dahil baka gutom din sila katulad ko. Madami naman ang niluto ni Perena.

"Ako si Amaranthine Nevah. Hindi ko alam na may bago tayong kasama. Hindi ibinalita sa'kin ni Casius."

"Akala ko kasi ay si Smith lang. Hindi ko alam na may kasama pala siyang babae."

"I'm only his cook. Not his woman."

"Oh, I didn't know about that. I thought you both are a thing. I'm sorry."

"It's only natural to think like that since lahat ng tumabi sa aking Perena na lalaki ay iisipin na sila sa sobrang ganda ng aking Perena. Not like I'll give her to a boy."

Weird. This is so weird. Bakit ang gaan sa pakiramdam kapag nagsasalita si Mister Sungit?

"But I'm really glad that may kasama na ako maliban kay Casius,"

"It must be hard for you, Nevah. Since a creep is always on your side this whole time."

"I don't deserve such a praise from a goddess.." Nag-iwas siya ng tingin kay Perena. Kala naman nito.

"It's not a praise. It's an insult, stupid."

"Ah, hindi naman sa ganon.. minsan nakakatuwa kasama si Casius pero minsan ay sumusubra na siya. Minsan lang naman."

Kumain lang ako ng tinapay at spaghetti para sa hapunan namin habang sila ay masayang nagkwekwentuhan. Next week ay magsisimula na ang pasok namin at naamoy ko na ang real-life hell na palaging binabanggit ni Ali.

We're finally here..and I can see death welcoming us from a mile away...