chapter 7

"pero may masamang balita.. " wika ni sir kon. "sabihin nyo na" wika ni bryan. " kailangan mong umuwe sa inyo sa lalong madaling panahon.. ang mama mo.. hindi maganda ang lagay nya..

hindi ko nga maintindihan hindi ka raw nila matawagan nung nakaraan kaya dito sila tumawag upang ipaalam ang lagay ng mama mo" wika ni sir kon. "ganon po ba" wika ni bryan habang natulala. " sige na.. umalis kana ngayon.. at puntahan mo na ang mama mo..mahalaga g naroroon ka" wika ni sir kon bago umalis si bryan. " sandali bryan" wila ni sir kon. " tanggapin mo na to.sanay makatulong sa mama mo" wika ni sir kon bago iabot ang penasyal na tulong. " maraming salamat po" wika ni bryan bago mag paalam sa lahat at pumunta sa kanyang mama.

halos limang oras ang lumipas ng marating ni bryan ang kanilang bahay kung saan naroron ang kanyang nakababatang kapatid na babae at ang kanya mama." kuya mabuti at nakarating ka" wika ng kanyang kapatid na si jenny. " asan si mama kamusta ang lagay nya" pag aalala ni bryan bago puntahan ang kanyang mama na natutulog. "ang sabi ng doktor meron daw syang diabetis.. maari daw tong lumala pag di naagapan.. kung minsan ay tumataas din ang dugo nya.. kaya kailangan daw na siguraduhing makakainum sya ng gamot araw araw..bukod doon kailangan nya ring kumain ng mga masusustansyang pag kain" wika ni jenny. ako nang bahalang gumawa ng paraan.. ang importante sa ngayon gumaling sya.. kaya ikaw.. wag na wag mong iiwan si mama" wika ni bryan. maya maya pa matapos nilang kumain ay naggising na nga ang kanilang mama.

" bryan anak. andito ka.. masaya ako.. dahil nakita kitang muli" wika ng kanyang mama. " kamusta ang pakiramdam mo ma" wika ni bryan. " ayos na man ako anak kinakailangan lang ko lang daw mag magpahinga at inumin araw araw ang mga gamot ko para di na lumala pa ang aking sakit." wika ng kanyang mama. " ako na pong bahalang gumawa ng paraan para sa gamutan nyo araw araw.. at ikaw jenny ikaw na ang mag bantay kay mama" wika ni bryan. " opo kuya" sagot ni jenny. mula doon ay agad na pumunta si bryan sa botika upang bumili ng mga gamot na kanyang mama.

" mukang hindi kakasya ang kikitain ko sa loob ng isang buwan para sa mga gamot ng mama" wika nito sa sarili ng makita ng halaga ng mga gamot ng kanyang mama.

matapos nga inyon ay agad na sya bumalik upang ibigay ang mga gamot at iba pang pag kain sa kanyang mama at kapatid. " ikaw na muna ang bahala kay mama tawagan mo agad ako kung may mangyari hindi maganda.. sa susunod na linggo mag papadala uli ako ng pera para sa pangangailangan nyo dito at para sa gamot ni mama... ang mahalaga sa ngayon ay maalagaan mo si mama.. maliwanag jenny" wika ni bryan. " opo kuya . mag iingat ka at aalagaan mo rin ang sarili mo" wika ni jenny. "oo naman" sagot ni bryan. "bryan anak.. maraming salamat sayo.. pasensya kana kung.. " naputol na wika ng kanyang mama. " wala kayong dapat ehinge ng pasesya ma.. mahal na mahal ko kayo at sapat na iyon na dahilan para gawin ko ang lahat para sa iyon" wika ni bryan bago yakapi at hagjan ang kanyang kapatid at ang kanyang mama.