Chapter 4

Jax POV

I hurriedly dragged her out of the area knowing those mysterious shts might get back at her. I don't have the intention of fighting him for real. I was just showing him a lesson.

Tsk! That Exseven might blame me again for doing this!

After realizing what I did there, I sighed as I was regretting it. Because of what I did, I know they won't stop getting back at me. I just knew they would because I was once experience being like them before.

And for sure, I cannot promise myself to obey my own rule which is 'I won't fight anymore and won't involve myself in any circumstances that includes fighting.'

I look back at her when she held my hand more tightly; unexpectedly quiet while still following me.

"Hey!" I called her. I saw her pouting and suppressing her feelings.

I can't tell what's really on her mind but I knew she's already wondering about how I did those. She didn't complain or ask where we going. She seems concerned about something. I wanted her to let go of my hand but she's lost in thoughts so I let her only this time.

When I already spotted the wall, she suddenly stops walking to stop me. I frown as I look at her.

Her mouth hanged-open and eyes got bigger while looking around to where we are standing. Damn! She already woke up to her reality and just found out I was dragging her to this forbidden place.

"Omg! Ba't tayo nandito? Diba bawal puntahan ang lugar na 'to?" she asks still looking around. When she spotted the wall, she's more shock than before and throw me a questioning look.

"Alam mo ba kung anong lugar to?" she again asks and looks like she's treating me that I am oblivious about this place.

I throw her a glare. "Of course, I am! I'm not an idiot like you!" I pull my hand from her grip and turn my back to her and continue walking to the wall.

Beyond that wall is a forbidden place. The school forbid everyone to go there. I already investigated the place and found out there where three dead bodies that were found there. They thought it was murdered by someone but it's not. They died because they were part of the gang fights before. And those who died, they threw it there.

The students and teachers doesn't know about it except the people who were part in that gang fights, which are the top 3 in their gang world. It was the Mysterious Knights, Gold Snakes and The Demons.

I still laugh about their stupid gang names. I would be ashamed if I was part of them. A f*cking low class!

I chose this place as my secret place. I always go here if I wanted to chill 'cause I know no one would dare coming here, except me and that top 1 gang. They also come here but just barely.

I once saw them bullying a guy student here and I just watched them without a care. They didn't even know I was with them the whole time. I was above them hiding to one of the tree branches but they didn't able to locate me. There's no way they can feel my presence.

"Jax hintay! Natatakot na ako rito!"

I rolled my eyes when I heard her whining again. I didn't listen to her and walk fast as I could until I reach the wall. I know she will follow me. She's too coward to go back on her own.

"Jax!.. Ang bilis mong maglakad! Ho!" She hold my hand again while still grasping her breath. "Ba't mo ako kinaladkad dito eh iiwanan mo lang pala ako?"

"Just wanna hide you for now. It's not safe there."

I just know what they're planning. Since I already got their attention, they will do everything to fight me. And since this girl is the only person who's closer to me than anyone, they will use her against me no matter what...

...Just like how I used Lavandeir to get a hold of Exseven.

"Eh sa tingin mo mas safe rito? Alam mo ba talaga kung bakit naging bawal puntahan ang lugar na ito? May mga pinatay na rito at… H-Hoy!"

…

Kitkat's POV

Hindi ko natuloy ang sinasabi ko nang bigla niya akong pinatalikod sa kanya tsaka hinawakan ang bewang ko at walang sabi-sabi'y binuhat ako paitaas sa wall.

Kahit nagulat ako sa ginawa niya, mabilis akong humawak sa toktok ng wall para hindi kami ma-out of balance.

Mas lalong nanlaki ang aking mata at biglang uminit ang aking mukha nang hinawakan niya ang pwet ko para itulak pa paitaas. Buong lakas naman akong umakyat dahil baka mahulog ako.

'OMG! Parang nararamdaman ko pa rin ang mga kamay niyang humawak sa pwet ko! Omg! Omg! Jax Blaine naman!

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko nang makaupo na ako sa tuktok ng dingding. Namumula ko siyang tiningnan sa ibaba. Parang hindi naman big deal sa kanya ang ginawa niya.

Inaamin ko... sexual harassment na iyon pero para sa 'kin, hindi.

Kahit na alam kong hindi niya intensyong hawakan iyon kasi hindi naman gaano kalaki ang aking pwet at hindi ka-attract-attract, big deal pa rin sa 'kin! Alam kong tinulungan lang niya akong makaakyat eh!

Muli na namang nanlaki ang mga mata ko nang ang dali lang niyang akyatin 'tong wall, na parang sanay na sanay na siya sa gan'to. Hindi ko talaga in-expect na lumalabag pala ng rules itong masungit na top 1 na 'to!

At dinamay pa ako!

Gusto ko sanang mag-reklamo sa kanya pero gusto ko ring ganito. Pinapansin niya ako at kinakausap. 'Di pa siya nagreklamong chuma-chansing ako sa kamay niya kanina.

Nauna siyang bumaba tsaka inasahan ko siyang hihintayin niya ako at tutulungan sa pagbaba pero hindi, nauna lang siyang lumakad at hindi man lang ako nilingon.

"Hoy Jax Blaine! Ano ba 'wag mo naman akong iwan dito! Tulungan mo 'ko hoy!"

Huminto naman siya saglit. "I know you can do it!"

"Ano? 'yon lang sabi mo? Pagkatapos mo akong paakyatin dito?"

"Hoy! Ano ba Jax Blaine!"

Natuwa na sana akong tinulungan niya ako kanina kina Lance at sinama pa niya ako rito na parang close kami pero bakit ganito? Ang suplado pa rin niya! Akala ko ba concerned na siya sa 'kin?

Nang makita ko siyang hindi tumigil at lumalayo na talaga siya sa kinaroroonan ko, wala na akong choice kundi ang bumaba mag-isa. Nilingon ko pa ang kabila at nakakatakot ang mga punoan sa likuran ko. Nasa loob na kasi kami ng kagubatan sa pinakalikuran ng school na ito.

Tinginan ko ang ibaba at hindi ito mababa pero 'di rin masyadong mataas. Kinakabahan ako kasi hindi ko pa na-try tumalon nang ganto kataas. Tiningnan ko si Jax, lumalayo na talaga siya sa 'kin.

Bahala na si batman!

Huminga ako nang malalim tsaka tumalon.

"Aray!"

Tumama ang tuhod ko sa lupa tsaka medyo natapilok ako pero hindi naman masyadong masakit. Tatayo na sana ako nang mapansin kong huminto si Jax at nilingon ako. Agad naman akong umaktong nasasaktan. Hinahaplos ko ang tuhod at paa ko tsaka kunwari nahihirapang tumayo. Kinagat ko pa ang labi ko para talagang maniwala siyang nasasaktan ako sa pagtalon. Sana makonsensya siya at balikan man lang ako!

Tiningan ko siyang muli para sana tingnan kung binalikan niya ba ako pero nakatalikod na siya ulit sa 'kin at nagpatuloy sa paglakad.

Sumimangot naman ako nang hindi siya nadala sa acting ko. Ang cold-hearted niya talaga!

Binilisan ko ang paglakad para maabutan ko siya. Sa tuwing lilingon siya sa gawi ko, muli na naman akong nagkunwaring pilay.

Nakita ko siyang huminto tsaka tiningnan ako nang masama. Bigla siyang nag-crossed arms at parang napikon.

"Walk faster and stop acting! Or else I'll leave you behind!"

Badshot!

"H-hehe!"

Umayos naman ako ng tayo at nagmadaling sumunod sa kanya. Kahit kelan bina-badshot talaga ako nitong Jax Blaine na 'to!

Kelan ba matapos ang paglalakad naming ito? Bumuntong-hininga na lang ako. Kanina pa ako nagrereklamo kung saan kami pupunta pero kanina pa rin siyang walang pake.

Sinulyapan ko naman ang kamay niya at gusto kong hawakan itong muli pero naalala ko na naman n'ong time na hinawakan niya ang pwet ko para makaakyat ako. Omg! Bumabalik siya sa alaala ko!

Medyo nagpahuli ako sa kanya tsaka hinawakan ko ang pwet ko. Malambot naman ang pwet ko pero hindi gaano kalaki.

Omg! Ano kayang pumasok sa isip niya nang nahawakan niya ang pwet ko?

"What in the world are you thinking right now?" kunot noo niyang tanong habang nakasandal sa isang punuan. Tiningnan pa niya ang kamay kong nakahawak sa pwet ko!

Nakakahiya!

Pilit ko siyang nginitian tsaka umiwas ng tingin. Napansin ko namang may isang bench dito at ito lang yata ang may space rito. Parang tambayan ito ng grupo. May mga bote ng alak at mga ginamit na sigarilyo ang nasa sahig.

"Umiinom ka mag-isa rito?" Napatingin ako sa kanya nang hindi makapaniwala. "Di ko in-expect na ang top one ng school ay rule breaker pala!"

"That wasn't mine. I won't use cheap things. I don't drink that thing either," tukoy niya sa sigarilyo at mga bote ng alak na nasa lupa.

Naglabas siya ng isang pack ng yosi. Sa lalagyan palang, mamahalin na. Metal case kasi ito. Tsaka may lighter pa siyang mukhang mamahalin din.

Tinitigan ko siya habang sinisindihan ang yosi niya. Di ko alam pero bigla kong naalala si Clark. Hindi naman iyon nagyoyosi kasi hindi ko pa siya nakitang gumaganyan…

Iniwas ko saglit ang tingin ko sa kanya para alisin sa utak si Clark. Tiningnan ko siyang muli at nakita ko siyang sumulyap siya sa 'kin saglit.

Ang hirap pigilan ng ngiti ko. Nginitian ko tuloy siya. Bigla na lang kasi akong kinilig sa mga simpleng tingin niyang 'yan!

Umupo ako sa bench sa harapan niya tsaka nakatitig lang sa kanya. Mukhang lumalim 'yong iniisip niya kasi kumunot ang noo niya at panay ang paghithit niya ng yosi.

"Anong iniisip mo Jax Blaine?" 'di ko mapigilang tanong. "Iniisip mo bang papasok ka pa sa school bukas? Na-realize mo sigurong natatakot ka na ngayong kalabanin ang Mysterious Knights no?"

Natigilan ako sa 'king sinabi at nanlaki ang mga mata ko nang may ma-realize ako.

"Omg!" napatingin naman siya sa 'kin nang nakakunot-noo.

"Nagpapanggap ka lang sigurong matapang kanina no?"

Pati ako kinakabahan sa naiisip ko. Alam kong hindi na titigil sina Clark hanggat 'di nila mapaalis si Jax… katulad n'ong nangyari sa kaibigan ko. At tiyak pati ako mas lalong hindi titigilan nina Noreen.

"What the fuck?"

Muli kong naalala ang nangyari sa bestfriend kong lalaki kaya hindi ako mapakali. Kilala ko sina Clark kaya alam ko kung anong kaya nilang gawin kay Jax at sa akin.

Naalala ko pa na sinamaan niya ako ng tingin kanina bago ako kinaladkad ni Jax paalis. Alam kong hindi niya nagustuhan ang nangyari. Kinakabahan ako kasi alam na alam ko kung anong kaya niyang gawin kay Jax.

"J-Jax paano kung..."

"You're being paranoid!" sabi niya nang 'di ko pa matapos ang sinasabi ko.

Tinapon niya naman sa sahig ang yosi tsaka ito inapakan. Tinakpan pa niya ito ng kunting lupa tsaka mabilis na lumapit sa 'kin. Bigla niyang hinawakan ang magkabila kong balikat at tiningnan ako sa mata nang masama. For the first time, nakakatakot itong titigan.

"Listen to me carefully Kitkat…" malamig niyang sabi. "…you don't really know who I am and who I was. You doesn't had any idea how bad I am!"

...

Itutuloy...