webnovel

The Cursed Dreamers (CR82R)

Born with a power, Chloe had trouble fitting in. She wanted to live normally but sometimes things weren't meant to be the way she wanted as if it's like the whole world was against her. Running away, heartbroken. She didn't expect fate to become more twisted as she met others just like her. Is it some sort of coincidence or was it really fate?

Monnie_Abby · Fantaisie
Pas assez d’évaluations
53 Chs

Chapter 11

...

Chapter 11: Top 10 anime betrayals

...

Phoebe's P.O.V

Naka-upo ako patungo sa isang kweba, with my minions na dinadala ako gamit ang isang chair my minons are all named after me--Chanel #5, Chanel #4, Chanel #3, and Chanel #2. I don't actually know their names and I also don't want to know their names.

Obviously I'm Chanel #1.

Okay guys, since we are still going inside the cave, I myself wanted to introduce myself to you.

The names Phoebe, Obviously. I'm 14, and I'm an adveturer, I used to be an orphan but then the orphanage broke down and me myself and I as a smart 6 years old unlike any other kids is packed. And I gladly escaped the burning orphanage.

I'm a bird to be exact, it's not like I look ugly, but I look rather....pleasing.

My wings is as flawless and beautiful as ever and like, I have no beak because that'd be so weird.

Another thing is that, I've become an adveturer and I tried exploring underground caves and many more.

I'm just a fancy little birdie, my looks aren't that good and not that bad. My haur is magenta pink and it reaches half way my back, I always wear goggles, shades are so boring. I used to have this pretty nicely knitted scarf and I pretty look much... pleasing.

Me and my minions are always up for a quest like--seriously. Totally busy.

We used to pitpocket cash and that's fun.

Nandito kami ngayon sa isang kweba kasi magnanakaw kami ng mga ginto.

*Insert Winking face*

"Miss Phoebe, nandito na tayo sa end of the cave" Chanel #3 said.

"Oh, okay" I said as I hopped down from my chair na kalong nila.

I tried to feel the wall of the darkened cave pero, instead of feeling a rough-like wall ay parang may humininga.

"Miss Phoebe, I can feel sharp breaths" natatakot na saad ni Chanel #5.

I narrowed my eyes at whatever direction kasi I can't actually see throughout the darkness. Like hello? Ano ako? Magkaka nightvision? Ganun?

I still then placed my hands at whatever and then so for goodness sake si Chanel #4 naman ang nagsalita.

"Miss Phoebe, I heard a little growl"

Oh please.

I rolled my eyes at pumunta sa kung asan man na direction na ma feel amd isa sa mga Minions ko.

Then finally I felt one of my minions.

"Sino to?" I asked.

"Si Chanel #2 po." The voice said.

"Okay give me the pickaxe" I demand in which mabilis niya lang sinunod.

I held the pickaxe at mabilis na tumungo sa kung saan man na hinawakan ko kanina na feeling ko ay ginto or whatsoever.

Then I positioned my pickaxe and then.

//Splick//

Yun ang tunog na narinig ko imbes na kahit ano-ano pang tunog ng mining dyaan. Then I felt a little liquid trickled over my hands.

Then out of my instinct or pabebe chuchu bacheche dyaan ay bigla namang gumalaw yung hinahawakan kong ginto o ano pa ba.

Then fire appeared. I saw a dragon.

Looking at me. With fire blazing eyes.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Tumakbo ako.

Palabas.

I could literally hear the pleading screams of my minions inside.

'Chanel #1!'

'Miss Phoebe!'

Pero wala eh. Takot ako sa malapit sa kamatayan. Sa kapahamakan. Jusko, narami pa akong adventure at iikutin ko mismo ang buong Emperia. Bawat sulok.

Sus.

Maghahanap nalang ako ng mga panibagong minions.

I ran as fast as I could hanggang sa hindi ko na nakita ang kweba kanina.

Then nanlaki ang mata ko nung may nakita akong kalesa patunggo sa direksyon ko.

Napangisi ako at pinara ito'

Wow, meron palang caravan sa disyerto?

Pumarada naman ito sa harap ko at pumasok ako.

Ang caravan dito kasi ay parang express train yung loob. Pero limited lang ang makakasay. Mga nasa tatlo lang.

Picture of the insides of the caravan express:

Mura lang naman ang bayad eh, mga Emp300.

*A/N: Pera po ang Emperia ang Emp short for Emperius*

I walked inside at bumungad sa akin ang mga nakasarado na kurtina.

Ay, puno na ata ang caravan. Napasimangot naman ako ng todo.

Ngunit bumukas ang isa. Napatingin ako sa isang Animalia na Lobo.

Lalaki ito at mas bata ata kaysa sa akin.

Sky Blue ang buhok neto at naka eye patch ang isang mata.  Kulay ginto naman ang hindi naka takip na mata.

"Pasok ka." Yaya nito sa akin.

Napangiti naman ako at pumasok. Nang makaupo ako sa harapan niya ay doon ko lang napatanto na naka uniporme eto ng pang Highfalls Academy. May bandage sa kanyang kamay.

"Hi anong pangalan mo?" Tanong ko sa kanya.

"Hakun. Sa'yo?" Sagot at tanong niya habang nakatingin sa bintana.

"Phoebe." Naisagot ko naman.

Napatango naman siya at hindi parin pinuputol ang gawi sa labas.

"Tsaka nga lang diba taga Highfalls Academy ka?" Tanong ko dito.

Napatango siya.

"Wala akong pasok."

Bigla niyang sabi bago pa man ako makatanong.

Napatahimik nalang ako.

"Diba sa kabila namang direksyon ang Highfalls Academy, doon sa bayan ng Pendilor kung saan located ang Academia at kung saan nakatira ang mga susyal na Animalia?"

"I'm on a semestral break. First kasi ay bumisita ako sa branch ng restaurant namin. Then it ended up na nasira ang delivery truck namin doon at ako ang nagdedeliver ng pizza for the first time in which nakasalubong ko ang isang babae na kasing edad ko lang sa summer house o bahay ng prinsepe."

Mahabang litanya ne'to.

"Then?" Tanong ko pa para ipagpatuloy nalang nuya ang pagsasalita. Tutal ay parang nai-enjoy niya naman ang mag-kwento.

"Naubusan ng stock kaya bumalik ako sa Pendilor at pinagsabihan ako ni Dad na doon  nalang muna ako sa bayan ng Cambridge ngayong semestral break" sagot neto sabay turo sa bag na dala niya at tumingin nalang bigla sa akin in which feeling ko ata ay tapos na ang storya neto.

"Ahh okay," yun nalang ang nasabi ko.

"Ikaw, bakit ka nasa disyerto?" Tanong niya sabay tingin sa akin.

"Well..." napakamot naman ako sa pisngi nung bumukas ang kurtina para pumasok ang isang waiter.

Huwaaaaw! Susyal!

"Good afternoon madam and sir, may I get you anything?" Tanong ne'to sabay bigay ng menu.

Wow. Parang airplane service!

Napatingin naman ako kay Hakun na binubuksan ang menu.

Ako naman ay napapalunok. Ngek, dagdag naman ng bayaran! Akala ko ba Emp300 lang?

Then kinalabit ako ng waiter.

"Madam don't you want anything?" Tanong ne'to.

Then napatingin ako kay Hakun na nakapako ang tingin sa akin.

Then nagsalita si Hakun.

"Meron na po akong order." Ani neto.

"Yes, sir?" Bali ng waiter sa kanya.

"Two salads, Two lasgna, Two chicken spread sprout, Two milkshakes"

"Total of Emp 4,800, sir" Pagtotal ng waiter.

Kinuha naman ni Hakun ang wallet neto at ibinigay ang pera.

"Thank you, sir" Sabi ng waiter sabay iniwan kaming dalawa ni Hakun.

Matapos nun ay nala tingin ako kay Hakun.

"Ang dami mo namang inorder. Makakaya mo kaya ubusin yon?" Tanong ko.

"Hinde, sayo yung iba" He replied.

Na shocked naman ako. Hoi kung alam ko lang, hindi kaya ako assumera.

Napangiti naman ako at nagpasalamat sa kanya.

Lumipas ang ilang oras ay dumating na yung mga pagkain.

Nagsimula naman kami kumain,

While eating hindi rin namin maiwasan mag-usap.

"So bakit ka nga nandoon sa disyerto?" Tanong neto.

Napa-story nalang ako.

"Ahh, ganun pala." Yun lang ang nasabi niya.

"So bakit ka pupunta ng Cambridge?" Tanong ne'to.

"Wala lang. Hindi ko na nga alam kung anong gagawin ko ngayon, nakakatamad na mag adventure kung parati lang naman namamatay ang mga minions ko"

"How bout, tumira ka nalang muna sa amin?"  Offer niya.

Nanlaki naman ang mga mata ko.

Nakakahiya eh.

"Sige na, huwag ka nang mahiya." Sabi niya kaya napa 'Oo' naman ako sa anumang oras.

....

-Pendilor to Cambridge:

-Travel: 1-2 hours

"Nandito na po tayo sa Cambridge, madam ang sir" pag-gising sa amin ng waiter.

Napa-dilat naman ako ng mata at nilibot ang tingin sa bintana. Oo cambridge nga, gabi na at umuulan pa.

Bumaba na kami ni Hakun at tumuloy naman sa inn nila.