webnovel

SOMEONE'S SPECIAL

'Family should love each other' pero paano kung isa sa pinakamamahal mo ang sisira sa salitang 'pamilya'. May darating at meron ding aalis. Ano kaya ang mangyayari sa buhay ni amira? Lalaban ba siya o hahayaan silang abusuhin siya?

Deeeeym7 · Sports, voyage et activités
Pas assez d’évaluations
71 Chs

CHAPTER 36

AMIRA'S POV

"I'm should the one saying sorry papá. I caused you too much. Titas asked on how you took care of us, I want to show them your doing good papá. I understand your decision" kagabi pa sana namin to pinaguusapan kaso pagdating ko sa kwarto niya nakatulog na siya.

"I'm really sorry. I am not thinking about them I am thinking for you princess" ngumiti ako sa kanya. Ayos lang sa akin as long as sa kanya galing. I am listening to papá kaya madali niya lang talaga ako nakukumbinsi.

"I will take it papá, I'll try my best" yumakap siya sa akin. Ganun din ang ginawa ko.

About mr.linc, hindi pumayag si ate, so hindi pa official! Nalungkot nga ako pero sige lang kasi pumayag si ate na papabantayan ako sa kanya.

"California, tomorrow anak, kaya mo ba?"

"P-po??? O-opo"

"You can do it, I and your brother will come with you while your sister will stay here to settle everything for you"

"Papá~"

"Pagkatapos mo dito magayos ka na rin. I will just check our plane para walang aksidente na mangyari" tumango lang ako. Tumayo na kami at nagpaalam na sa isa't isa. 

I'm here at ate's company dahil gusto ni papá na dito ko daw simulan hanggat wala pa kami sa workshop at since wala pang lakas si ate sa bahay. Anong sisimulan ko?? Isang araw lang naman, so okay lang.

"Miss amira" napatingin ako kay yaya ebeth nang itapat niya sa akin ang rose. Nagpapasalamat ako dahil hindi pa rin umaalis ang apat kong mga yaya sa kabila ng nangyari. I will treasure them until the end "Miss amira? Pinapabigay po"

"Huh?" tinanggap ko yun at nilibot ang paningin para hanapin si dunkan. Madaming office table dito pero hindi ko alam kung alin ang sa kanya dahil hindi ko naman siya binibisita sa lugar niya kapag nandito ako noon "Kanino galing?"

"Hm" nagkibit balikat lang sila kaya tinignan ko ang rosas. Dunkan what do you want? Saktong nakita ko siya na lumabas ng opisina habang kumakaway sa akin.

"Ibalik mo po sa kanya" binigay ko ulit sa kanila at pumunta na sa coffee machine. Matamlay kong tinignan ang kape. Mr.linc, where are you?? Hindi pa official kaya nagpumilit ngayon si ate na magpabantay sa kanya!

"Your new hair style. It's good" hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa ginagawa "So amir, have you already decided?"

"Decide what?" seryosong tanong ko habang hinihintay na kumulo ang heater.

"Whether me or ace?" tumingin ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat tsaka ngumiti.

"Duns please let's forget about that. You know my answer--"

"That you're into ace?"

"That I don't like you, I like somebody else but not you please ate zaira likes you" kinuha ko na ang mug matapos malagyan ng mainit na tubig. Pinoproblema ko pa kung paano papapuntahin si mr.linc dito eh!!!!

"I know that amir but you can't blame me na ayaw ko sa kanya" umupo ako sa couch ng opisina ni ate kaya tumabi siya.

"Then that's not my problem duns haaays"

"You know she's bitttch" natawa ako ng konti sa huling binulong niya, really??! Yan ang tingin niya kay ate?

"She's kind duns hindi mo lang nakikita"

"Bakit nakikita mo ba??" tumigil ako at napatitig sa kanya. Wait! Yan yung sinsabi ng utak ko kaya I know she's kind in her own way "See?"

"Duns~ pinalampas ko yung ginawa mo. Wala akong pinagsumbungan maliban sa nakakita so please leave me if you don't have IMPORTANT stuffs to talk about" nagulat ako nang ilagay niya ang braso sa likod ng couch na inuupuan ko.

"Wala na ba talaga?"

"Uhuh" tumango ako sa kanya kaya bumagsak ang balikat niya "I just see you as my friend, don't you get it?"

"I won't stop!" nagroll eyes ako sa kanya tsaka mabilis na tumayo para makapunta na sa office table ni ate. Tinignan ko lang ang mga papel na nakatambak dito. Hindi simple ang trabaho dito, kaya ko ba ito??

"Huh?" agad kong pinulot ang maliit na envelop na nahulog.

Attrny Johnson. 

Tumingin ako saglit kay dunkan na nakaupo lang. Dahan dahan kong binuksan yun at napatakip na lang sa bibig

"What is it amira?" lumapit si dunkan kaya mabilis kong tinago sa likod ko ang mga litratong puro mukha ni attrny--this is not a car accident!! This is killing! Tumingala ako sa kanya na pilit kinukuha ang envelop sa likod ko.

"Duns wag na~" hinawakan ko siya sa balikat at pinalayo ng konti, ang laking tao!

"I saw your reaction amira, let me see it" dahan dahan kong inipit sa mga libro ang envelop. N-no one should know a-ate's secret.

"Miss amira?" napatigil kaming dalawa ni dunkan nang may humawak sa balikat niya at itinalikod sa akin.

"Mr.linc!!" masiglang tawag ko at lumipat sa gitna nilang dalawa. Yumuko siya sa akin kaya isinabit ko ang mga kamay sa braso niyang nakahawak pa rin kay dunkan "Who are you with??"

"Hey" sabay naming naibaba ang tingin dahil may humawak sa tiyan ko mula sa likod.

"Duns?" sinamaan ko siya ng tingin nang hilahin niya ako mula doon. Binaba ni mr.linc ang kamay niya kaya napabitaw din ako.

"Ate?" tawag ko dahil malakas niyang binuksan ang pinto at pumunta sa upuan niya.

"Anong hinihintay mo?! Back to work!!!" mabilis kong nilahad ang kamay nang iabot niya ang mga papel. Hinila ko si mr.linc at sinama sa 'working place' ko.

"Mr.linc how are you?! I missed you, you know that? Alas 3 na ng hapon pero ngayon lang kita nakasama" nakangiting sabi ko. Nasa likod ko lang siya nakatayo.

"Why did you brought me here? Z needs me now" nilagay ko muna ang papel sa machine at mabilis na humarap sa kanya pero nawala agad ang ngiti ko. Nakatingin lang siya sa akin ng diretso kaya tumingin ako sa sahig habang nilalaro ang mga kamay ko.

"You didn't missed me mr.linc? Cause I will really miss you"

"What's with you today miss amira?" tumingala ako at napanguso na lang. Bakit parang wala lang sa kanya? Hindi niya ba alam??

"Isang linggo akong mawawala sa tabi mo mr.linc"

"Where are you going?"

"California, remember the workshop? I will attend and I really can't bring you kahit anong gawin ko~"

"Then you can't force them"

"But! We can't communicate each other. Do you remember? I don't have any gadgets with me and I don't want to buy any since I don't have someone to contact with, hindi mo pa rin ba ako mamimiss??" nagtwinkle eyes pa ako pero hindi siya kumibo kaya pilit na lang ang ngiti ko.

"No, one week is too fast"

"Then I will make it two weeks???" nakatingin lang siya ng diretso sa akin habang nakapamulsa.

"Hhm?"

"Three weeks?" wala pa rin siyang reaction kaya sumama na ang itsura ko. Lumapit ako sa kanya at nakabusangot na kinuha ang braso niya.

"Tss bite me" napapikit lang siya kaya tinotoo ko ang sinabi niya. Pagkatapos nun parang wala lang naman sa kanya kaya binitawan ko na at tumalikod tsaka bumalik sa trabaho.

"Okay I'll make it one month! I will tell papá na tagalan ang workshop ko!!" Hmp! Hindi man lang niya ako mamimiss!! Kainis! natuturn on na ako sayo eh, manhid!

"Amir ito pa"

"Thanks duns" kinuha ko lang yung papel na inabot niya at nagtuloy lang.

***

Napatingin ako sa orasan dahil dilat na dilat pa rin ang mga mata ko. 1:27am! Sobrang excited na ba ako sa byahe?? O insomnia na naman?? Papagalitan ako ni papá kapag matutulog pa ako dahil for sure matatagalan ako ng gising. O hindi lang ako natatahimik dahil hindi ako satisfied sa sagot ni mr.linc? Kainis naman kasi hindi daw niya ako mamimiss!! Ngayon pa nga lang namimiss ko na siya!

Lumabas ako at tinungo agad ang kwarto ni mr.linc. Alam kong gising pa siya dahil dumaan siya dito kanina lang habang nagpapakain ako sa parrot!

Nakarating na ako kaya agad kong tinapat ang tenga sa pinto. Tahimik. Walang tao. Ano kaya ang ginagawa niya?? Wait! Nasa k-kwarto kaya ni a-at--

Gulat akong napatingin sa hagdan nang makita siyang pababa pa lang. Natigil pa siya saglit sa pagbaba pero nagpatuloy pa rin di kalaunan.

"M-mr.linc" pumasok siya at nilagay sa mesa ang kape. Nagtaka pa siyang tumingin sa akin dahil hindi ako pumasok. 

"What are you doing here? Why aren't you sleeping?" tanong niya at nilagay na naman ang kamay sa bulsa habang naglalakad palapit sa akin.

"I really can't sleep mr.linc. Siguro hindi na ako matutulog hanggang bukas. Insomnia is killing me!!" diretso lang ang tingin niya sa akin kaya bumwelo ako, gusto ko siguraduhin! "Anyways, you really won't miss me?"

"Where are you again?" wag ka muna umiyak amira! Nakalimutan niya lang~

"C-california mr.linc! You forgot!" tumango siya at parang wala lang ang mga sinabi ko.

"Why did you accept their offer? Is there someone else you want to be with that's why you accepted their offer and want to be part in your company??" huminga ako ng malalim at napasimangot na talaga. Why is he acting like thiiiiis??

"I don't have~" napakamot ako kaya tumango lang siya. Meron ba?? Gusto naman to ni papá kaya ako pumayag. Gusto ko tumanggi pero si papá na nagsabi. Inisip ko din baka kapag mataas ang posisyon ko kesa kay ate makukuha ko siya.

"By the way, why are you here again?" nawala ang ekspresyon sa mukha ko at tumingin lang ng diretso sa kanya.

"J-just asking you" seryosong sabi ko. Yumuko ako nang may inabot siyang cellphone. Nagulat pa ako nang mamukhaan ko yun.

"I already answered you" tumalikod siya nang hindi sinasara ang pinto at dumiretso sa mesa tsaka tinuon ang sarili sa kape. Cellphone ko na buhay pa pala!! AKIN NGA!! I MISSED THIS PHONE SO MUCH!! NASA KANYA LANG PALA!!

Nakatayo lang ako dito habang nakangusong tinitignan ang binigay niya. Ano namang gagawin ko dito? Kung hindi niya ako mamimiss wala din naman akong tatawagan, Kainis ka naman mr.linc eh! 

"O-okay. At least you know I already miss you"

*sigh* napatingin ako sa kanya na bumuntong hininga at lumapit ulit. Napaayos ako ng tayo at ilang minuto na nakipagtitigan sa kanya.

"Just make it shorter, one week is too long. Hindi ko kaya yan" unti unti na akong napangiti nang yakapin niya ako. Ganun din ang ginawa ko kaya parang hinahagod niya ang likod ko.

"Really mr.linc?? So does that mean you'll miss me??" umatras siya tsaka sinara na ang pinto habang nakayakap pa rin.

"I'll kill that insomnia of yours. Sleep. Ako na mismo gigising sayo" sabay kaming bumagsak sa higaan kaya mabilis ko siyang kinagat sa dibdib pero hindi ko inakalang mas hihigpitan pa niya ang pagyakap at gumulong para pumaibabaw sa akin.