บอกลา

ตอนที่ 782 บอกลา

ตลอดทางเธอมองเห็นชาวเผ่าจำนวนไม่น้อยแบกสัมภาระเดินไปๆ มาๆ ด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกเศร้าสร้อยที่ต้องจากปราสาทแห่งนี้ไป

ทันทีที่เผ่าตกไปอยู่ในอันดับที่ 3 ไม่เพียงแค่ห้องภายในปราสาทจะมีขนาดเล็กลงเท่านั้น แต่คนส่วนหนึ่งอาจจะไม่สามารถอาศัยอยู่ในนั้นได้ด้วยซ้ำ พวกเขาจำเป็นต้องย้ายออกไปตั้งค่ายอยู่ตรงถนนด้านนอก ถึงแม้ตรงนั้นจะยังอยู่ในเขตเมืองไอรอนแซนด์ แต่เห็นได้ชัดว่าชีวิตความเป็นอยู่นั้นไม่ได้สะดวกสบายเหมือนพื้นที่ใจกลางเมือง

เพราะพื้นที่น้อยนิดที่ล้อมรอบโอเอซิสและสระน้ำล้วนแต่ถูกปราสาทของเผ่าใหญ่ๆ ยึดครองเอาไว้หมดแล้ว

โลก้าจดจำสีหน้าของคนเหล่านี้เอาไว้ในใจ

เธอเดินมาถึงประตูหน้าห้องนอนที่พ่อของเธอมักจะอยู่ในนั้นเป็นประจำ ทหารยามมีสีหน้ายินดีทันทีเมื่อเห็นหน้าเธอ “องค์หญิง อาการบาดเจ็บของท่าน...หายแล้วจริงๆ เหรอขอรับ!”

“อื้อ หายเป็นปกติเหมือนเมื่อก่อนแล้ว” โลก้ายิ้มๆ “ท่านพ่ออยู่ในห้องหรือเปล่า?”

“ท่านหัวหน้าเผ่าอยู่ในนั้นตลอดขอรับ เพียงแต่ว่า...” ทหารยามดูลังเลเล็กน้อย “ในนั้นยังมีคนอื่นอยู่ด้วย”