Chapter 13 (ENDING)

Saoirse's POV

After 30 yrs

Napakasakit naman, bakit ba kasi ako nainlove sakanya. Pero kung may bagay man na hindi ko pinagsisihan yun ay ang minahal ko at nabago ko ang isang lalaki. I love you Sinead..

Nagulat ako sa nagyari saakin na parang natutunaw ako. Hindi ko alam kung bakit, siguro natunaw na ako sa apoy na umiihaw saakin sa kulungang ito.

Maya mayay naramdaman kong parang itinapon ako sa ere. Parang malalaglag ang matris ko.

"Aray!!" sabi ko dahil napakalakas ng bagsak ko sa lupa.

Huhh?  Tama ba ito?  Nasa lupa ako?

At bakit?  Akala ko sa impyerno ako habambuhay pero bakit ako nasa lupa ako ngayon? May misyon nanaman ba ako?

"Maam? sabi saakin ng isang lalaki na sa tingon ko janitor ng isang companya.

"A-ano po yun kuya? Ano kailangan natin?"

"Maam hindi mo ba ako naalala? Ako to si natoy na mahal na mahal ka. Jokee ako po si boyet! Janitor sa kompanya niyo."

"Huh may kompanya ako?"

"Opo maam nakalimutan niyo po ba. Ahaha bat po kayo nandiyan maam."

Sus ito namang lalaking ito masyadong chismoso.

Sinakyan ko nalang ang trip niya sa buhay at nag kunwaring amo nga ng kompanyang nasa harap ko.

"Ipasok mo nga ako doon."

Inalalayan niya ako at pagpasok ko palang ay binati na ako ng mga tao dun.

"Good afternoon Maam Chloe"

Bati nila saakin.

Ay mukhang tama nga ang sabi saakin ni Madaldal Janitor. Mukhang amo nga ako ng kompanyang ito. Itinuro niya saakin ang aking opisina.

Haystt naalala ko nanaman si Sinead. Siguro ano na ang nangyari sakanya.

Parang puputok na ang pantog ko kaya pumunta ako ng Cr para mag ihi.

Naiyak ako ng sobra dahil sa naalala ko. Cr ang una kong pinupuntahan ng nasa bahay pa ako ni Sinead.

Pag tingin ko sa Salamin ay nakita ko ang sarili ko.  Ako naman ang itchura matanda ngalang.

Nasa 70-80 na siguro ang edad.

Bruhh i miss him so much. I miss my manyak boyfriend, Sinead. Paano kaya kung puntahan ko siya sa bahay niya?  Oo nga tama pero di kona naaalala yun.

Hayss nagugutom na ako at kailangan konang kumain.

Saan kaya may magandang kainan dito?  Ahh doon nalang ako kakain sa paborito naming kainan ni Sinead.

I open the phone na nasa table ko at tinignan sa contacts kung may number ng driver.  Malay mo, may ari ako ng kompanya kaya di imposibleng magkaroon ako ng sasakyan.

Yess tama nga may driver nga ako at tinawagan ko ito.

Inihatid niya ako sa Santos Restaurant kung saan kami madalas kumakain ng aking pinakamamahal na Sinead.

Pagkatapis kong kumain ay tinungo ko ang bar na malapit dito.

"Maam iinom po kayo? " sabi saakin ng waiter.

"Hindi namn may naaalala lang ako sa lugar nato pasok lang ako saglet pwede? "

"Ay sige po maam. "

Masyadong maraming tao dun pero pinilit ko ang sarili kong isksik sa pinakaunang pwesto kung saan ko nakilala si Sinead na napapalibutan ng babae.

Tinanaw ko ang kanyang pwesto noon at may nahagilap akong lalaki. Isang matandang lalaki na sa tingin ko ay kasin tanda ko din. Infairness gwapo din siya at bagay kami.  Pak na pak. Sardinas matanda na ang lola niyo pero may asim pa.

Nilapitan ko ang lalaki at parang napaka pamilyar ng kanyang mukha.

Malayo palang kami sa isat isa ay nagkatitigan na ang aming mga mata.

Nagulat ako ng magpakilala siya sa akin.

"H-hi! Ako nga pala si S-sinead. Sino pangalan mo?"

Gadd..

"Ako to si Saoirse. Ang anghel na nakulang dahil sa paglabag ng batas.  Ang batas na ibigin ka."

Niyakap niya ako ng napakahigpit at napaluha ng sobra.

"I love you Sinead"

"I love you too Saoirse. "

..The end..