webnovel

PERSONA: THE FIRST CHAPTER

Persona Series: The First Chapter Persona: You, yourself. Tag: Romance, Fantasy, Teen Fiction JeannPulido's Story line ©Copyright 01-02-18 @All rights Reserved Everything in this story is fictional. NAMES, PLACES and ETC are all part of the author's imagination. From JeannPulido: Dear loud and silent readers, thank you for your support and love! Please continue to show your hospitality. Teehee. PS, PLAGIARISM IS A CRIME! ^.^

_OTACOOL_ · Urbain
Pas assez d’évaluations
14 Chs

PERSONA 8

Please do vote and comment. Negative or positive feedback, it's badly needed for progress and improvement :)

Anyways, enjoy the chapter guys!

*

Chapter 8

Eve's POV

Minulat ko ang mga mata ko ng maramdaman kong napakatahimik ng paligid. Tinignan ko ang ceiling ng kwarto kong napakalawak.

Tsk. I'm not used to this kind of silence. It's so peaceful you'll feel like nothing's going to happen.

Haha. Sa labas kasi nang Clandestine Inc. Kahit anu-ano lang ang nangyayari eh. Nakakapanibago na hindi mo alam.

Napabugtong hininga na ako sa naisip ko at agad nang bumangon. Tinignan ko na ang orasan. It's 11:26 pm already.

"Be sure to see me in my office by midnight. Don't be seen,"

Should I go to Ate Cash's office? Eh. Baka hahamunin niya nanaman ako ng chess at hindi ako titigilan hanggang mananalo siya. Ganun siya dati eh.

Napa-shrug na ako saka kinuha ang mask ko, gadgets at gloves. I wore my training gear and hat. Kumuha na ako ng coat saka ito sinuot at lumabas na ng kwarto.

Kahit hindi ako nagulat ay nag-akto nalang ako na nagulat ako dahilan kung bakit nagulat 'yung kinagulatan ko.

"B-bakit ka nandito?" nauutal kong tanong

"Ah. I was supposed to see if you're sleeping or not. If you're awake, I was going to invite you for midnight snack. But.." tinignan niya ako ulo hanggang paa

"Are you going somewhere?" tanong niya kaya naman ngumiti na ako saka tumango

Tinignan ko na si Peter mata sa mata. To think that I didn't feel his presence when he was at my door. It's like he just appeared all of a sudden.

Ah. Tama nga naman. Teleportation ang persona niya so it should be the reason why I didn't feel his presence, not until he appeared.

Gotta play it cool. Jolly mode.

"Midnight snack? Hoho. It is cheesecakes?" tanong ko kaya naman nagulat siya

"Y-yeah. Wow, paano mo nalaman?" tanong niya kaya naman nagsimula na akong maglakad at sumabay naman siya

"I smelled it. Why?" tanong ko ata agad naman siyang natawa

"Cool. You're right. It's cheesecakes. Tim suddenly had the mood to bake" sagot niya kaya naman natigilan ako sa paglalakad dahil sa gulat dahilan kung bakit niya ako tinignan

"Tim? As in Timothy? Siya ang gumawa nung cheesecakes?" tanong ko at tumango naman siya

"He's the cook here. Ah, tell him the dishes you'd want to eat, he'll add it in the lists of dishes to make in the whole year" sagot niya saka siya tumuloy sa paglalakad at nauna na kaya naman napanganga nalang ako

Napairap na ako saka sumunod. Hindi halata sa itsura niya.

Nang makarating na ako sa sala na connected rin naman sa kusina ay tinignan na nila ako.

"Oh, hey, saan ka pupunta?" tanong ni Anna kaya naman ngumiti na ako kaagad

"I'll just train for a bit," sagot ko kaya naman tumango na siya

"Eh. Amazing. Train in midnight?" tanong ni Peter

"Yeah. Hindi ako makatulog eh. See you later," sagot ko saka ako nagbow at lumabas na ng dorm

Nang makalabas ako ay tinignan ko muna 'yung dorm.

"Hey!" nagulat ako dahil sumunod pala si Timothy sa akin

"What?" tanong ko habang nakakunot ang noo ko

"Tsk. Ang taray mo talaga ano?" tanong niya pabalik saka niya inabot 'yung hawak niyang cheesecake sa akin kaya naman nagtataka ko siyang tinignan

"Thanks for not telling them. Anna, in particular. She'd probably gone berserk if you told her," sagot niya

"Ha? Bakit?" tanong ko

"Ayaw niyang magkaroon ka ng bad impression sa team eh. Mukhang nagsasawa na ata sa mga mukha namin" sagot niya kaya naman nagpigil ako ng tawa

That's funny. I was thinking about the same thing.

Ayokong malaman nila 'yung tungkol sa encounter namin ni Timothy dahil ayokong magkaroon sila ng bad impression sa akin.

Well, except for this guy in front of me. Wala na akong magagawa kung masama na talaga ang impresyon niya sa akin.

"You're overreacting," sagot ko saka ko tinanggap 'yung cheesecake saka 'yun tinikman at tinignan na siya

"Hah. Hah. Sobrang sarap para kang mamatay, hindi ba?" tanong niya kaya naman napairap ako

Akala ko ba naman kung ang bait na.

"I don't taste anything at all, actually" sagot ko kaya naman kumunot noo

"Pakipot pa eh. Tsk. Annoying woman," bulong niya kaya naman natawa ako

"Whatever, third party," sagot ko kaya naman napa-"Whatever!" siya saka bumalik sa loob

Nag-stretching na ako saka inikot ang paningin ko.

Ugh. Ate Cash naman eh! I rarely have the chance to sleep!

*

"So.. why are we in the auditorium so early in the morning?" tanong ko kay Anna na katabi ko ngayon sa auditorium

Nasa pinakadulo kami na upuan sa may bleacher. Sa gitna ng auditorium ay ang napakalawak na arena.

As for the three members of the team, hindi ko alam kung san na sila. 6:30 palang ng umaga.

Two hours lang ang tulog ko. Haha

"It's like this every Wednesday morning. The Weekly Assembly. We're supposed to have our history class and are supposed to be excused from this. But since the Headmistress wants everyone present today and since students are not allowed in the dorms every class hours, we have no choice but to go here," sagot niya kaya naman tumango nalang ako at inikot ang paningin ko

Nang mapansin kong maraming tumitingin sa amin ay hindi ko nalang pinansin at tumingin na sa may baba, sa ring-like arena.

Because of the top student Anna, we took quite of people's attention. But for some unknown reason, I feel like hindi lang adoration ang dahilan para dun.

Come to think of it, kami lang ang nandito sa likuran. Wala kaming katabi at wala ring nakaupo sa harapan namin. Kami lang talaga dalawa ni Anna.

"Whoah. She's here. She's actually here,"

"Bakit dito pa sa atin banda? Makes me sick"

"Hey, 'wag nga kayo. Ang galing niyo lang kung wala 'yung tatlo eh"

"Mamaya baka magsumbong pa yan eh"

Hindi ako kumibo sa mga narinig ko.

"Someone's with her, huh? A new student?"

"Anna the great, you say? You mean loser, right?"

Nang marinig ko 'yung pangalan ni Anna ay napalunok ako. For some reason, may galit ang mga estudyante sakanya dito.

Inikot ko ang paningin ko. Mostly, girls.

Sinilip ko si Anna at napansin kong hindi siya kumikibo't nakatingin lang sa rin sa baba. Well, she's good at hiding how she feels.

But its not gonna work for me.

"Anna, can you breathe in this atmosphere?" seryoso kong tanong dahilan kung bakit siya nabigla at tinignan ako

"Napansin mo?" tanong niya kaya naman napataas ang kilay ko

"Sinong hindi makakapansin? Akala mo ba sakin, tanga?" patanong kong sagot kaya naman natawa siya

"You're language really is something, Eve" natatawa niyang sabi saka siya huminga ng malalim

"I can breathe in this atmosphere. I'm used to this already. It's just for today. The next following days are seclusion classes which means ang team lang at ang mga professors ang meron sa classroom natin. Don't worry" nakangiti niyang sagot kaya naman napatitig ako sakanya

"I see," mahina kong sagot at binalik nalang ang tingin ko sa ring

Used to this, huh? Ibig sabihin lang naman non ay hindi lang nangyayari ang mga ganitong scenario sa buhay niya recently.

Nagulat ako nang biglang nagkaroon ng bola na gawa sa tubig at papunta ito sa amin. Bago pa ito makalapit ay may kung ano itong tinamaan at agad na nasira't nabuhos sa lapag.

Hindi ako nagreak at tumahimik nalang nang may tumawa sa hindi gaano malayong lugar na kung saan kami.

"Damn, she's actually on her guard, ladies" sabi nung babaeng tumawa saka siya tumingin sa amin

"Barrier. Tsk tsk. She just defends herself again? She must enjoy playing the victim as usual" dagdag niya saka niya nginitian si Anna

Huminga ako ng malalim saka bumugtong hininga.

Okay. Bullying? Bullying ba 'to? Talagang sa katabi ko pa? Dahil ba mas maganda si Anna at mas gifted? Oh, god give me a break.

Nasisiraan ba ng bait 'tong mga baliw na 'to?

"Eve, should we buy some snacks?" tanong ni Anna kaya naman tinignan ko siya

"Hmm? Hindi ako gutom sa ngayon," sagot ko kaya naman natawa siya kaagad

"Grabe naman. Nabasa mo naman ang atmosphere hindi ba? Hali na. Samahan mo muna ako. Please?" patanong niyang sagot kaya naman tinitigan ko siya

"I actually have a different impression of you. I see. Barrier. It really does suit you," bulong ko kaya naman siya na ang tumitig sa akin

"I.. well, let's just go outside, okay?"

"A barrier are either a fence or wall that is put in place to prevent people from moving easily from one area to another, it's either physical or metaphorical. But your barrier's different. You.. you need a wall that will protect you. That's why it's your persona. It's you, yourself" bulong ko ulit kaya naman napalunok siya

"Y-yeah. My mom's from a renowned family of agents. She was the best student in her time. But if you're adored, of course you're also loathed by people. The number of admirers she's collected rivaled the number of enemies lined up behind her back" sagot niya kaya naman nanatili akong nakikinig sakanya

Mother, huh?

"Experiencing this kind of thing ever since she was young. She wished so hard for her to have a barrier that can protect her from other people's harsh critics, pranks and even expectations. She never had it unfortunately" dagdag niya kaya naman nanlaki ang mga mata ko

"The deity heard her prayer.. and it was given to you" sagot ko kaya naman tinignan niya ako saka siya natawa

"So anyways, mas maganda kung hindi mo na sila pansinin. Sanay na rin naman ako eh," sagot niya kaya naman binelatan ko siya kaya naman nagtaka siya

"Sorry, but I'm actually not your typical good girl type. If it was me, all of them would probably be bald right now" sagot ko kaya naman bahagya siyang natawa

"Sa tingin ko nga. Nabanggit na ni Sir Lucas na mahilig kang makipag-away eh. Kaya nga daw natanggap ka dito. Nakita daw kasi ng Headmistress ang sarili niya sa iyo. Kahanga hanga nga eh. Ang katulad ng Headmistress ay dumarating lang in just one in a million years" napangiti nalang ako nang marinig ko 'yun

Lol. So Ate Cash and I are alike?

Pfft. You're joking, right?

"Anyways, ang gusto ko lang namang sabihin sayo na hindi ko pinapalampas ang mga ganitong bagay. Wala talaga akong pake sa ibang tao, pero dahil nakita ko rin ang sarili ko sayo, ako ang maglalabas ng sama ng loob mo," sagot ko kaya naman nabigla siya

Her eyes went wide open and her mouth twitched understanding my words.

"Anong ibig mong sabihin, Eve? Y-you're not actually.. right?" tanong niya

"Tsk. Tsk. Ignoring us again, huh? Btch thinks she's a big shot" dagdag pa nung babaeng kanina pa pinapatamaan si Anna kaya naman natawa na ako nang napakalakas dahilan kung bakit napatingin sa akin ang mga estudyante

"Eh?" tanong ni Anna't naguguluhang tumitingin sa akin

"Why are we leaving? Oh, it's because of their faces, right? They sure are ruining the view, huh?" sigaw ko kaya naman nanlaki ang mga mata niya

"E-eve," bulong niya saka niya ako hinawakan sa kamay pero agad ko nang tinanggal ang kamay niya saka tumayo sa harapan niya at siniguradong hindi siya makita ng mga kalaban niya

I.. actually experienced something like this.

Even if we're not okay, we say we're okay. Not because we mean it, but because there's nothing we can do about it.

No one protected me, I had to suffer and I didn't like it.

Mas mabuti nang saktan ako physically. Pero kung sa paraan nang salita, it'll remain in my heart forever. Kaya kung may nakikita akong kinakawawa, hindi ko talaga makayang pagtiyagaang tumahimik at wala nalang gawin.

Pumikit na ako ng ilang segundo saka huminga ng malalim. Badass-mode on.

"If you're jealous, you should just shut up. No one wants your opinion"

"Eve, shh, they can hear you" sabi niya kaya naman tumayo na ako

"Kasi pinaparinig ko sakanila. Mga hampas lupa, akala siguro nila kung ang gaganda nila" sagot ko pabalik kaya naman napanganga na siya

"Sino ba 'yang tarantadang iniinsulto ka ng harap-harapan ha? Naiinggit ba siya sayo o talagang wala siyang magawa sa buhay niya?" tanong ko saka ko hinarap 'yung babae

Tinitigan niya ako kaya naman hindi ako nagpatalo't tinitigan din siya.

"Oh, so this new student wants to start fire, huh?" tanong niya saka siya tumayo

Tinaas ko ang chin ko para ipaalam sakanya na hindi ako na-intimidate ni isang katiting na porsyento man lang.

Napansin ko namang tumahimik ang lahat dahil sa amin pero wala na akong pake. This is a good way to get everyone's attention and earn some allies at the same time. If Anna's hated, I'm sure this bully girl is hated too.

"Fire? Well, I'm already hot so it shouldn't take awhile for the fire to start, right?" tanong ko pabalik

"You don't know who you're messing with" sagot niya

"You're probably not someone to reckon with," sagot ko saka ko siya nginitian

"It's on, you btch" sagot niya at naglakad papalapit sa akin kaya naman naglakad na rin ako papunta sakanya

"You stupid? You triggered it"