0737-เหล่าอันเดทเอ๋ย จงขุดเหมืองซะ

บทที่ 737 เหล่าอันเดทเอ๋ย จงขุดเหมืองซะ

ภายในเขาวงกตในครีบของบิ๊กเฟ็ท หุ่นไล่กาผีดิบกำลังเดินไปมาอยู่ภายใน ร่างของมันเล็กกว่ามดด้วยซ้ำ

บิ๊กเฟ็ทยกเขาวงกตที่อยู่ในครีบขึ้น “เราจะจัดการกับเจ้าหุ่นไล่กาตัวนี้อย่างไรดี?” เจ้าปลาไม่รู้จะทำอย่างไร ไว้ค่อยถามเกาเผิงในภายหลัง

จูหยานกล่าวอย่างดุดันว่า "ข้าหวังว่าเจ้าจะฆ่ามันเมื่อถึงเวลา"

กระทิงขาเดียวพูดด้วยเสียงอู้อี้เบาๆ ว่า “ถ้าเป็นข้า ข้าคงฆ่ามันแน่เพื่อแก้แค้นให้ลูกชายของราชามังกรแต่เจ้าจับมันแบบเป็นๆ… ดังนั้นเจ้าสามารถเลือกได้ตามที่ต้องการ”

"ในเมื่อเจ้าจับมันได้ เจ้าจัดการมันเองละกัน" แร้งราตรีนิรันดร์ละสายตาไปหลังจากที่เหลือบมองหุ่มไล่กาผีดิบ จากนั้นเจ้าแร้งเงยหน้าขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ส่งร่างของไป่เจ๋อมาให้ข้า ข้าจะไปเอาวิญญาณรวมเข้ากับร่างกายของเธออีกครั้ง”

จูหยานไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น มันกอดร่างของไป่เจ๋อในอ้อมกอดแน่น จูหยานไม่เข้าใจว่าทำไมแต่มันไม่ไว้ใจสัตว์อสูรที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันจึงระแวงเจ้าแร้งอย่างมาก