0555-ของขวัญ

บทที่ 555 ของขวัญ

สนามบินได้แบ่งพื้นที่ออกเป็นสองส่วน เป็นพื้นที่สำหรับเครื่องบินส่วนตัวกับเครื่องบินเชิงพาณิชย์ซึ่งน้อยคนนักที่มีเครื่องบินส่วนตัวได้ไม่ว่าจะก่อนหรือหลังมหาภัยพิบัติก็ตาม

ขณะที่พวกเกาเผิงกำลังเดินทางออกจากสนามบิน พวกเขาได้พบกับรถบรรทุกขนาดใหญ่หลายคันจอดอยู่ด้านนอก

เกาเผิงมองผ่านอย่างไม่สนใจและกำลังจะเดินออกไปยังที่อื่น

จู่ ๆ ก็มีคน ๆ หนึ่งเดินมาจากทางรถบรรทุกซึ่งมีผู้ติดตามของเขาเดินตามมาอย่างเจ้าละหวั่น

“โอ้ ไม่ได้เจอกันนานมากนะ เจ้าหลานชาย” เขากล่าวทักเกาเผิงด้วยเสียงดัง

“สวัสดีครับ ท่านนายกเทศมนตรีเฮอ” เกาเผิงกล่าวทักทาย

“ท่านนายกเทศมนตรีเฮอ ตอนนี้ท่านได้รับตำแหน่งประธานของกองกำลังเสรีครับ” ชายสุดสูทที่ยืนอยู่ข้างเฮอเว่ยกล่าวขึ้นมา จากนั้นเขาก็ทักทายเกาเผิง

“ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งนายกเทศมนตรีหรือประธานอะไรก็แล้วแต่ ยังไงฉันก็มีหน้าที่ในการดูแลประชาชนอยู่ดีนั่นแหละ ถ้าเธอไม่รังเกียจ เธอยังสามารถเรียกฉันว่าลุงเฮอตามเดิมได้นะ” เฮอเว่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส

“ครับ ลุงเฮอ” เกาเผิงตอบรับโดยดี หากไม่รับมันจะเป็นการเสียมารยาท