0539-เผาถ้ำ

บทที่ 539 เผาถ้ำ

สาหร่ายที่อยู่ตามโขดหินในถ้ำ พวกได้แผ่ขยายร่างออกและยื่นไปข้างนอก มันดูเหมือนกับงูจำนวนมากโผล่ออกมา

สาหร่ายจำนวนมากได้พันรอบตัวโกลดี้ เจ้าเป็ดพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิตแต่สาหร่ายได้รัดมันแน่นขึ้นเรื่อย ๆ

เนื่องจากมันถูกโจมตีด้วยการบีบรัด ทำให้พลังแฝงของมันไม่แสดงผลออกมา ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่อสูรสาหร่ายกลายพันธุ์ก็ยิ่งรัดเจ้าเป็ดแน่นมากขึ้นเท่านั้น

โกลดี้พยายามดึงทึ้งไปมาแต่มันก็ไร้ผล มันรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เนื่องเจ้าตัวมันมีพลังแต่ไม่สามารถใช้ได้และเจ้าสาหร่ายก็ไม่ได้เก่งมาก

‘ถ้าหากชั้นปลุกพลังได้ล่ะก็ แกไม่เหลือซากแน่!!!’

ถึงแม้การโจมตีของอสูรสาหร่ายกลายพันธุ์จะไม่สามารถปลุกพลังของมันได้ แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่สามารถปลุกพลังด้วยตัวเองได้

เจ้าเป็ดสังเกตเห็น สาหร่ายจำนวนหนึ่งกำลังคืบคลานไปหาเกาเผิง มันได้กระทืบสาหร่ายพวกนั้นอย่างเต็มแรง มันหันไปหาเกาเผิงและตะโกนว่า

“เกาเผิงหนีไป!!ชั้นจะหยุดเจ้าวัชพืชนี้เอง”

เกาเผิงรู้สึกอับจนหนทางขึ้นมาทันที ตัวเขาไม่อยากจะทิ้งมันไว้แต่การอยู่ที่นี่ก็ช่วยอะไรมันได้เช่นกัน