webnovel

Maybe This Time Love Can Win (Tagalog)

Meet the love story of Michelle her circumstances and challenges to meet the love of her life. Do family, work, and pride can be a hindrance to a happy ending. Can love can counter all? Can love win between pride? Can love forgive to start all over again? As they can say Maybe this time love can win. Follow her to unpredictable love life that knocks on her door in an unexpected way.

pumirang · Urbain
Pas assez d’évaluations
388 Chs

Chapter 365

"Matulog ka na!" sabi ko kay Martin na nagsisimula nanamang maglakbay ang kamay sa katawan ko.

"Isa pa!"sambit niya habang umibabaw naman sakin.

"May pasok ka pa bukas, magpahinga na tayo!"

"Wala akong pasok!"

"Paanong wala kang pasok eh Saturday palang bukas," takang tanong ko, sa pagkakatanda ko kasi every Sunday lang yung day-off niya at dahil nga one week din siyang nawala kaya tiyak ko tambak na yung trabaho niya sa opisina.

"Nag-leave ako, sa Monday pa ko papasok!" sagot ni Martin sakin saka niya ko hinalikan sa labi.

"Wag mong sabihing di ka papasok para magkulong lang tanyong dalawa dito sa kwarto?" nanlalaking matang tanong ko.

"Wag kang mag-alala di lang tayo sa kwarto, gagawin din natin ito sa sala, sa banyo, sa study room, sa hagdan at sa garden." very seductive na sabi ni Martin sakin.

"Hon naman," reklamo ko.

"Di ba nag-enjoy ka naman sa kusina," sabi ni Martin bago niya kinagat yung earlobe ko.

Di ko mapigilang mapapikit lalo pa nga pinaalala niya sakin yung ginawa namin sa kusina.

"Let's me have some dessert" sabi ni Martin sakin ng matapos kaming kumain ng hapunan.

"May dessert ba sa ref?" takang tanong ko kay Martin.

"Wala," diretsong sagot niya pero ang pinagtataka ko kung walang dessert sa ref bakit nakangiti parin siya sakin at halatang na-eexite.

"Gusto mo gawa kita?" inosenteng tanong ko pero wala akong maisip na pweding gawin na dessert sa maikling oras.

"No need, halika rito!" sagot ni Martin sakin na labis kong pinagtatakan pero lumapit parin ako sa kanya kasi nga baka may sasabihin lang siya kung saan nakatago yung dessert na tinutukoy niya pero laking gulat ko ng bugla akong buhatin ni Martin at iupo sa kitchen counter.

"Hon," saway ko sa kanya paano kasi andun pa yung kinainan naming dalawa pero parang bale wala yun kay Martin sa halip ay mabilis niya kong hinalikan sa labi.

"Hon," muli kong sabi pero sa pagkakataong iyon mahina na yung boses ko kasi nga sinakop na niMartin yung buo kong bibig.

Maya-maya lang ay naibaba na ni Martin yung dalawang strap ng suot ko bestida at dahil nga wala akong suot na bra ay agad bumungad sa kanya yung dalawa kong malulusog na dibdib na agad niyang isinubo yung isa at samantalang yung isa ay minasahe niya.

Di ko mapigilang mapakapit sa buhok ni Martin, samantalang yung dalawa ko namang binti ay pumulupot na sa baywang niya.

I closed my eyes kasi di ako makapaniwala na were doing this kind of things on top of the kitchen counter pero it feel great. Patuloy na bumabayo si Martin habang nakatayo. I keep on moaning at wala akong paki kahit may makarinig sakin because all I know is I love the way kung paano kami magging isa.

Nung matapos kami sa kusina at agad niya kong kinarga na paakyat sa taas, akala ko matutulog na kami pero we did it again. Akala ko okay na at hahayaan na niya ako pagkatapos ng second round pero ito nanaman siya nagsisimula nanaman.

Di ko akalain na ganon kalaki yung stamina ni Martin pagdating sa kama pero wala akong magawa kundi bumigay dahil sa bawat halik niya sakin ay pang libo-libong kuryente iyon na pumapasok sa buo kong katawan.

"Pagod ka na?" tanong ni Martin habang hinahalikan yung bare shoulder ko. Nakadapa ako sa kama habang naka pikit, samantalang si Martin ay naka patong sakin. He takes me from behind.

"Pahinga na tayo," paki-usap ko. Feeling ko kasi mamatay na ko sa over fatigue.

"Haha...haha...," tawa ni Martin bago umalis sa pagkakapatong sakin.

"Sige pahinga ka muna bibigyan kita ng half hour para ibalik yung lakas mo,"

"Half hour mo mukha mo!" sagot ko kay Martin bago ko siya itinulak saka ako lumayo sa kanya. Isiniksik ko yung katawan ko sa kabilang dulo ng kama.

"Mukang di ka pa nga pagod eh may lakas ka pa ngang itulak ako."

"Grabe ka naman di ka parin pagod?" irap ko kay Martin na hinila ako para makabalik ako sa gutna kung saan siya naroroon.

"Di pa?" naka ngiti niyang sagot sakin.

"Naka drugs ka ba?"

"Ikaw yung drugs ko,"

"Ewan ko sayo," sagot ko kay Martin bago ko siya tinalukuran. Di kasi ako makapaniwala na naka ilang round na kami pero full of vigor parin si Martin na para bang di nauubusan ng lakas.

"Alam mo naman siguro na very healthy person yung asawa mo at saka pa dalawang taon ko itong hinintay tapos nung matikman kita bigla naman akong umalis kaya ngayon di kita titigilan, three days and three nights tayong gugulong sa kama." sambit ni Martin sakin.

Di ko tuloy alam kung matutuwa ako o maiiyak sa sinabi niya. Feeling ko tuloy mali yung desisyun kong umuwi sa bahay na ito, sa ganung isipin ako bago ako naka tulog.

Mataas na yung araw ng magising ako at wala si Martin sa tabi ko. Fully naked parin ako at di ko alam kung dapat pa ba akong magbihis o bumaba nalang ng ganito kasi nasasayang lang yung damit na sinusuot ko kasi nga di naman iyon nagtatagal sa katawan ko.

"Breakfast on the bed," sigaw ni Martin nung pumasok sa kwarto namin.

Yun lang ang kagandahan kay Martin kasi tuwing gigising ako may hinanada na siyang pagkain para sakin, minsan tuloy iniisip ko kaya lang ako binubusog ni Martin para makatagal ako sa kama.

"Kain na!" sabi niya ui ng makita niyang di ko kumakain at nanatili lang nakatingin sa pagkain.

"Parang gusto ko munang magdessert bago kumain ng meal?" Inirapan ko lang siya paano kasi ang tinutukoy niyang dessert ay ako.

"Haha...haha...," tawa ni Martin pero inignore ko lang siya at nagsimula na kong kumain.

"Mamaya darating si Yago dala yung bagong phone mo,"

"Yun lang ang dala niya?" tanong ko.

"Bakit may iba pa ba siyang dapat dalhin?" takang tanong ni Martin. Di ako sumagot pero ang panalangin ko sana may dalang trabaho si Yago kay Martin para di ako yung tatrabahuhin niya sa buong araw.

"Sinasabi ko sayo Hon, tayong dalawa lang sa loob ng tatlong araw, walang trabaho at walang sagabal." sabi ni Martin mukang nabasa niya yung iniisip ko kaya di ko mapigilang mapangiwi.