webnovel

Chapter 11

Tumaas ang kilay ko sa kaibigan ni Kian. Na naman?

Napatingin ako kay Kian. "It's okay if you don't want me to go," aniya.

Samantalang ang kaibigan niya ay nagpa-puppy eyes sa akin habang pinagpapaalam si Kian na um-attend ng birthday party niya.

"Sino naman ang mag-birthday next month?" tanong ko sa kanila. Halos sabay-sabay pa silang napakamot ng ulo.

Last year, hindi naman nila pinagpapaalam ng ganito si Kian. And Kian refused to go last year. Bumuntong hininga ako.

"Saan kayo pupunta?" tanong ko. Naalala ko ang birthday ni Raul nang nakaraan, ang sabi sa bahay lang nila pero malaman-laman ko kina Macy na sa bar pala sila nagpunta.

"Sa bahay lang. All boys gaya lang din sa birthday ni Raul," tugon niya habang ang mata'y hindi mapirmi. Hindi siya makatitig sa akin na mariing nakatingin sa kaniya.

Liar! I know where you guys went.

"Please, payagan mo na. Huling taon na natin ngayon sa kolehiyo. Kapag nakapagtapos na tayo baka hindi na kami magkita-kita."

Bumuntong hininga ako. "Okay. Make sure na hindi niyo dinadala kung saan ang asawa ko. No girls and please, don't get him drunk."

"No girls. And we won't let him get drunk," they assure me. Well, hindi ako tiwala sa kanila. Pero may tiwala ako sa asawa ko.

"He should be home at ten pm," seryosong sabi ko. Tumango-tango sila. The smirk in their eyes make me feel uncomfortable.

Tumingin ako kay Kian. He weakly smile. "Thanks, Moo," aniya bago ako hinalikan sa aking pisngi.

Pagkatapos ng klase ko ng hapon, nagpunta muna ako ng restroom bago umuwi.

Pagpasok ko ng restroom ay naroon ang grupo ang mga cheerleader. They were busy doing their make ups.

Hindi ko man sadya ay nakikinig na naman ako sa usapan nila.

"Sure ba na pupunta siya?" tanong ng isa sa kanila.

"Oo. Umalis na nga sila, e. Kasama nila si —" Natigil sa pagsasalita ang cheerleader ng mapansin ako.

She manage to smirk at me again. Which I just ignored like I always do.

"Hi, Beth," nakangiti niyang bati. I know its fake. Peke din akong ngumiti sa kaniya.

"Hello," masigla kong bati gaya ng tono na ginawa niya.

"We're going on a party," sambit niya na para bang may pakialam ako. We're not even friends for her to tell me that. Why need to inform me about her activities. Like I care and like she care.

I shrugged. "Enjoy," walang gana kong sambit.

Pumasok na ako sa cubicle at dinig ko pa din ang usapan at hagikgikan nila.

"Poor her. Walang kaalam-alam. Tatanga-tanga."

Napailing-iling na lang ako.

——

Nagising ako at agad kong tinignan ang oras. It's already nine pm in the evening.

Alam kong pauwi na si Kian kaya naman nag-send ako sa mensahe sa kaniya, saying that if he's drunk, mag-taxi na lang siya.

Lumabas din ako sa kuwarto para hintayin siya sa sala. Alam kong pauwi na siya ngayon gaya noong nakaraan.

It was quarter to ten at hindi pa din siya umuuwi. Nakaramdam ako ng kaba. Baka mamaya nagpakalasing pala siya.

Yari talaga sa akin ang mga kaibigan niya. Makakatikim sila sa akin bukas.

Ten pm came and he's still not home. Umakyat ako ng kuwarto at kinuha ang aking celphone.

I texted him again.

"Pauwi ka na ba? Mag-ingat ka..."

Limang minuto na ang lumipas pero hindi pa din siya umuuwi. Wala din siyang reply.

Nag-text ulit ako.

"Moo, I'm worried here. Reply, please..."

Bumuntong hininga ako. Hindi na ako mapakali. Tumayo ako at pabalik-balik ng lakad. Hindi matanggal-tanggal ang kaba sa aking dibdib. Para akong madudumi na hindi ko maintindihan.

Baka lobat siya?

Nasapo ko ang aking noo. "I should call him..." bulong ko.

D-in-ial ko ang kaniyang number. Nagri-ring naman ito pero nakailang ring na. Hindi pa din siya tumatawag.

Tatlong beses kong d-in-ial ang number niya. Nang hindi pa din niya sinasagot at hindi pa din siya umuuwi napaiyak na ako.

Wala akong number ng mga kaibigan niya. Dapat may number nila ako. Ini-stalk ko sila sa Facebook.

Nag-message ako sa kanilang messenger.

"Umuwi na ba si Kian? I am so worried here. Wala pa din siya. Usapan natin pauwiin niyo siya before ten pm. Please, reply..."

Parang magigiba ang aking dibdib sa labis na kaba.

Nangingilid na ang aking mga luha. Kian naman, e. Umuwi ka na, please.

Ilang minuto pa ang lumipas at dinig ko na ang ugong ng kaniyang sasakyan sa labas ng bahay. Nagpunas ako ng luha at nagmamadaling binuksan ang pinto.

Halatang nalasing siya base sa paghakbang niya. Mabuti at nagawa pa niyang mag-drive pauwi.

Tipid siyang ngumiti. "Bakit gising ka pa?" tanong niya. Nakaramdam ako ng inis sa tanong niya.

Sino'ng asawa ang magawang matulog habang ang asawa ay nasa labas, nasa inuman. Sa sobrang pag-alala ko, paano ako makakatulog?

Bakit hindi ka man lang nag-text o tumawag? And why only now?

Alas-dies y media na. Late siya ng tatlumpong minuto.

Tipid lang akong ngumiti. Madami akong gustong sabihin pero hindi ko na lang sinabi.

"Hindi ako makatulog na hindi ka katabi," nangingiting sabi ko.

Ngumiti siya at niyakap ako ng mahigpit.

"Sorry..." aniya. Kumunot ang noo ko.

Umiling siya at inakay na ako papasok sa loob ng bahay. Pagkasara ng pinto ay agad niya akong hinalikan sa aking labi.

"I miss you, Moo," bulong niya na kinatawa ko. Pero ang totoo na-mis ko din siya.

I kiss him back. Umakyat kami sa aming kuwarto. Hinila niya ako sa banyo para sabayan siyang maligo kahit na naligo na ako kanina pa.

Punong-puno ng pananabik ang bawat halik niya. Ang lamig na nagmumula sa tubig na bumabagsak sa aming katawan ay natatalo ng init ng aming mga katawan.

His kisses tells me how much he wants me. Ang mga mainit niyang haplos ay nagsilab sa aking pagnanasa at pananabik sa pag-angkin niya sa akin.

Nagmamadali naming hinubad ang damit ng bawat isa. Nang hubo't hubad na kami ay agad niya akong binuhat. Ang mga halik niya ay bumaba sa aking leeg. Sinisipsip niya ang aking balat at tila walang pakialam kahit pa mag-iwan ito ng marka.

Hindi ko siya sinaway. I let him be. Darang na darang ako at wala akong ibang nais kundi ang angkinin na niya ako.

"Ah... Hmmm..."

His hot mouth went to my breast. My nipple hardened. It wants his attention. His mouth. His tongue.

He understand what I wanted. Agad niyang sinubo ang isa kong nipple.

Sinuklay ko ang kaniyang buhok at niyakap pa lalo para pag-igihan niya ang kaniyang ginagawa. Ang bawat pagsipsip niya sa aking nipple ay nagdala ng libo-libong boltahe pababa sa aking hiyas. Basa na ito sa tubig pero mas lalo pang namasa dahil sa sensasyon at pananabik na nararamdaman ko.

It didn't take long Kian alligned his shaft in my entrace. It takes one deep hard thrust for him to fill me.

Lumakas ang aking ungol nang magsimula siyang umulos sa akin. Ang dalawang kamay niya'y nakahawak sa aking pang-upo. Ang mga braso ko nama'y nakayakap sa kaniya para mas madama pa siya ng husto.

"I love you... I love you, Moo..." paulit-ulit niya itong binubulong habang patuloy ang agresibo niyang paghugot baon sa akin.

"I... Love... You..." putol-putol at hinihingal ko namang sagot. Halos hindi na ako makapagsalita dahil sa sarap na nararamdaman ko.

Kahit hindi maayos ang posisyon namin ay nagawa ko pa ding igalaw ang aking balakang para salubungin ang bawat pag-ulos niya.

I wanted to cum. He kiss me agressively while his hips keeps rocking on me aggressively.

Hindi ko na kaya. "Oh! Yes! I'm..."

Mahigpit ko siyang niyakap. He came after me. Hingal kaming parehas. Mahigpit na yakap ang isa't isa.

"I love you, Moo... Ikaw lang. My only one..." bulong niya. Napangiti ako. Mukhang nalasing ang isang 'to. Paulit-ulit na niyang sinasabi 'yan.

"I love you too..." tugon ko. "Ibaba mo na ako. Magbanlaw na tayo at matulog na."

Tumango siya pero hindi pa niya ako agad binitawan. Hinalik-halikan niya ang pisngi at leeg ko.

Sabay kaming nahiga. Hinihila na ako ng antok.

"Goodnight, Moo," bulong ko.

Niyakap niya ako, at bago pa ako tuluyang igupo ng pagtulog ay dinig ko ang binulong niya.

"Sorry, Moo. Ikaw lang, pangako 'yan." Dinig ko pa ang pagsinghot niya.